دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد449

 
 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد449

 

من در نهانگاه روح و روان هر انسان و در ورای استعدادهای شکفته او عقاب تیزپروازی را نهفته دیدم.بنابراین بهتر دیدم که پر و بال همدیگر را نچینیم تا رشد و رشاد هم را ببینیم.بکوشیم تا عقاب هایمان به پرواز درآیند . آسمانی که پهنای پرواز عقاب هاست،هرگز جولانگاه کلاغ های بی سر و پا و زاغ های بی حیا نخواهد شد.

من انسان خردورز را هیچ گاه ناتوان ندیدم؛چه در محاصره گله هایی از گوریل و چه در رویارویی با فله هایی از فیل.

من اسیران شهوت و فقیران شهرت را چونان سوارکارانی دیدم که غافلانه تیز می تازند تا خویش را مستانه به دره های دهلیز اندازند.

من نوشندگان شراب را بهتر از فروشندگان نقاب دیدم؛زیرا آنان مست می شوند و اینان،پست؛ آنان ناخودآگاهانه نهفته های درون را آشکار ، و اینان گفته ها را هم انکار می کنند.

من فقیرترین افراد را کسانی دیدم که تنها چیزی که دارند،پول است!

ادامه دارد...

                                         شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد448

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد448

 

من انسان ها را توانمندتر از آن دیدم که می پندارند و ناتوان تر از آن یافتم که دوست دارند.باید توانمندی ها را باور کرد و در هر فرصتی آن ها را بارور نمود.

من  پیکار پیگیر بین حق و باطل را نبردی جاودانه و نزاعی بی کرانه دیدم.چشم به راهان سپاه سپیده پیروزی نهایی حق را در باور دارند و بذر این باور را در دل بارور می سازند.

 

من تماشای زیبایی هایی های دلاویز و شنیدن نغمه های روح انگیز را پرورشگر ذوق و برانگیزنده شوق دیدم. 

من مردم را دو گونه دیدم: گروهی با شرایط زمانه می سازند و جمعی شرایط زمان را می سازند. دنیا وامدار رادمردانی است که آن را می سازند،نه آنان که با آن می سازند.

من مدیرانی را دیدم که پیام های فرهنگی را با گام های سرهنگی به مغزها فرومی کردند.حتی تا اعماق نهانگاه خصوصی شهروندان!

ادامه دارد...

                              شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد447

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد447

 

من چه بسیار کسانی را دیدم که دورم می گشتند،اما چون نیک نگریستم دیدم دارند دورم می زنند!!

 

من اشتباهات افراد معمولی را چون مداد قابل زدودن دیدم،اما با خطاهای مسئولان ارشد جامعه چه کنیم که چون اثر خودکار است؛ نه امکان زدودن دارد و نه فرصت فرسودن.

من دل شب را با این همه سیاهی و تباهی پر از ستاره های سپید و انگاره های امید دیدم. آیا در دل انسان های بزهکار و افراد بدکار حتی نمی توان نائره ای از نور و شراره ای از شعور یافت؟!

      

من چه بسیار خام خیالانی را دیدم که برای فرار از موج و فرا رفتن به اوج، به جای بال و پر پرواز، به نردبان دراز آویختند.

 

من به گاه بارش باران و وزش توفان، همه پرندگان را در جستجوی پناهگاه دیدم،اما عقاب را دیدم که با علو همت و غلو مناعت پرواز بر فراز ابرها را برگزیده است.بنابراین دانستم که اراده های سترگ می تواند قله های بزرگ را درهم شکند.

ادامه دارد... 

                        شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد446

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد446

 

من بسیاری از انسان ها را دیدم که نه زندگی را بر اساس استدلال،که استدلال ها را بر پایه زندگی خود تبیین می کردند. 

 

 

من انسان هایی را پویشگر راه رشد و کمال دیدم که خود را نارس می دیدند و آن گاه آنان را آفت زده یافتم که گمان می کردند رسیده و کامل شده اند.

 

 (با الهام از سخن گابریل گارسیا مارکز)

 
 

 

 

 

 من چه سخت دیدم تنهایی را در دشت جدایی؛آن جا که همه سرخ اند،تو سپید باشی و آن جا که همه خاموش اند،تو خورشید باشی!

 

 

من در این شهر درونی شدن اخلاق را اگر در رفتارها ندیدم ،در نمودارها دیدم. متاسفانه آن چه باید در رفتارها تبلور یاید، در بنرها تکثر می یابد.

 

 

من نگاه هایی را دیدم که برای فرار از اندیشیدن به حقیقت ، به گذار از دیدن واقعیت پناه می برند.

 

ادامه دارد... 

 

                          شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد445

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد445

من بزرگمردی را دیدم که به رغم این که حق با او بود،چون رای مردم با او نبود،25 سال در خانه نشست،تقلب نکرد،دست به سلاح نبرد و دیگران را با تازیانه بی بصیرتی و فتنه گری تحقیر نکرد.

فرخنده زادروز معنی عدالت و مفهوم حریت،تبلور فتوت و تجسم مروت،عصاره فضیلت و اسوه بشریت حضرت امام علی بن ابی طالب(ع) را تبریک و تهنیت می گویم. 

 

من مشکلات را برای انسان های قوی،تعالی بخش و برای افراد سست و ضعیف،درهم شکننده دیدم.

من هر جراحت جانگزای و زخم بی دوای را دردناک دیدم،اما اثر نیکویش هم این بود که توانستم زیر پوست را نیز ببینم.

من قطار خارج شده از ریل را ،  آزاد و رها دیدم ؛ اما دانستم که راه به جایی نخواهد برد. 

من زندانی را با عزیزان هم بند و همفکرانی خردمند ،دوست داشتنی تر دیدم از دنیایی با نگاه های غریب و گفته های پرفریب.

ادامه دارد...

                           شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد444

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد444

من درد مجسم و مجسمه درد را آن گاه دیدم و احساس کردم که سنگی را که عمری بر سینه می زدم،بر سرم کوبیدند و بر بنیان باورهایم برآشوبیدند.

من نسلی را دیدم که سر بر دیوار می کوبند؛اما بر دیوارسازان برنمی آشوبند.

من هرگاه آرزویی را در دلم احساس کردم،فهمیدم خدا توان رسیدن به آن را در من دیده است.

من در هر شمع ،توان و استعداد روشن کردن هزاران شمع را  دیدم، بدون این که از روشنی اش بکاهد. تکثیر نور و افشاندن بذر شعور ، تاریکی های جور و جهل را می زداید و بر رفاه و رستگاری بشر می افزاید .

من چون مرگ را ناگزیر و زندگی را پایان پذیر دیدم ،وقت خود را برای نمردن تلف نکردم ؛ بلکه کوشیدم با خوب مردن ، مرگ را تلف کنم.

ادامه دارد...

                              شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد443

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد443

 

من چه بسیار انسان هایی را دیدم که در بیست سالگی مردند،اما در هفتادسالگی به خاکشان سپردند. انسان در همان لحظه ای می میرد که احساس کند دیگر کاری از او ساخته نیست!!

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد442

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد442

من مدیرانی را دیدم که تنها چیزی را که بدون فرق توزیع می کردند،فقر بود.

 

من در همه عرصه های اجتماع چه بسیار کسانی را دیدم بیگانه با خویش و گرگ در لباس میش.

من چه بسیار نیم کاسه ها در زیر کاسه ها دیدم و نیز مرواریدها در زیر ماسه ها؛ اما چه کنم که نتوانستم این حقایق را به چشم های خواب آلود و گوش های مسدود بباورانم.

من گل عشق را بر شاخسار دل آن گاه شکوفا دیدم که جان با همه جودش و دل با همه وجودش بر ساقه اصالت بروید و به سوی نور فضیلت ره بپوید.

من انسان های بزرگ و شخصیت های سترگ را کسانی دیدم که چونان عقاب بر فراز قله های بلند تنهایی و چکادهای شکوهمند اهورایی آشیان می سازند و عظمت خود را بنیان می نهند.

چه خوش سرود سراینده دردآشنا و سخنسرای شیدا شفیعی کدکنی:

گه دهری و گه ملحد و کافر باشد           گه دشمن خلق و فتنه پرور باشد

باید  بچشد  عذاب  تنهایی  را               هر کس که ز عصر خود فراتر باشد

ادامه دارد...

                               شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد441

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد441

من خودکامه ای دل پریش و کوتوله ای کوته اندیش را دیدم که تراویده های قلم را نمی دید و روشنگری هایش را برنمی تابید. قلب قلم هماره می تپید و نور و نار از آن می تراوید....و این داستان بی پایان همه اندیشمندان ستم ستیز است با خودکامگان نور گریز!! 

من پرندگانی را دیدم که پل می زدند از رنگ ها با نوری از نیرنگ ها.پل هایی که در آفتاب حقیقت رنگ می باختند و نیرنگ هایی که در راه واقعیت ها سنگ می انداختند؛ ...و چه زیباست آن گاه که با طلوع آفتاب حقیقت ،نیرنگ ،رنگ می بازد و آفتاب رب بر سراب شب می تازد! 
 

من دیاری را دیدم که دلار تنها دلیل دلالت داوری ها بود.داد هم اسیر بیداد بود و واژه داد تنها در قاموس بیداد تبلور می یافت.
 

من تصویر مرگ را در قاب نگاه هایی دیدم که اگر جرعه ای از وجدان و قطره ای از ایمان چشیده بودند،از نگاه هایشان دریایی از حیات می جوشید.
 

 

من خشک اندیشانی را دیدم عاحز از فهم و اسیر وهم ؛ توهماتی در عالم خیال می بافتند و همان تصورات را حقیقت می یافتند. ...و شگفت این که هر روشنفکر روشنگری را دشمن داشتند او را بیگانه می انگاشتند .

 ادامه دارد...

                      شفیعی مطهر

سنگ مقدس قصه های شهر هرت / قصه چهل و هشتم

 سنگ مقدس

قصه های شهر هرت / قصه چهل و هشتم

وقتی اعلی حضرت هردمبیل به سلطنت رسید،مردم شهر هرت در رفاه و آزادی بودند و کمتر مشکلی برای مردم پیش می آمد که با ریش سفیدی بزرگان شهر حل نشود.

 در بیرون شهر هرت در نزدیکی کوه صخره سیاه رنگ بزرگی بود که مردم شهر از قدیم آن را مقدس می شمردند. مردم هرگاه اختلاف یا دعوای بزرگی هم داشتند ، از شهر بیرون می رفتند و در برابر آن سنگ و صخره بزرگ با سوگند اختلاف خود را حل می کردند.

وقتی هردمبیل بر اوضاع مسلط شد،روزی وزیر اعظم را به دربار فراخواند و از وضع زندگی مردم و کم و کیف درآمدهای دربار سوال کرد. وزیر اعظم به عرض ملوکانه رساندند که مردم شهر مشکل چندانی ندارند.اصولا کاری با ما ندارند.خود مشکلات خود را با کمک ریش سفیدان و بزرگان شهر حل می کنند.

هردمبیل گفت:پس وضع درآمد ما چه می شود؟

پاسخ داد: قربان! مردم اصلا نیازی نمی بینند تا به ما مراجعه کنند و ما بتوانیم از آنان کسب درآمد کنیم.

هردمبیل گفت: باید چاره ای بیندیشید و عرصه را بر مردم تنگ کنید تا مردم ناگزیر شوند برای گذران امور خود به سوی ما بیایند و ما بتوانیم از این طریق درآمدهایی کسب کنیم.

بنا به دستور شاه همه درباریان و مشاوران گردآمدند و تا برای یافتن راه هایی برای تسلط بر مردم چاره ای بیندیشند .پس از روزها بحث و بررسی سرانجام راه حلی یافتند. بر اساس آن روزی جارچیان درباری از سوی اعلی حضرت به همه مردم شهر هرت اعلام کردند که چون سنگ مقدس خطایی کرده،اعلی حضرت دستور داده اند صد ضربه شلاق به سنگ مقدس بزنند. بنابراین از همه مردم دعوت می شود در این مراسم شرکت کنند.

روز موعود تعدادی سرباز ضمن محاصره سنگ مقدس ،مردم را از نزدیک شدن به سنگ بازمی داشتند. یک مامور میرغضب نیز بر فراز سنگ مقدس ایستاده و تازیانه ای را مرتب دور سر می گردانید تا دستور نواختن ضربه ها از سوی اعلی حضرت صادر شود.

بزرگان و ریش سفیدان مرتب به شاه التماس می کردند و تقاضای عفو ملوکانه را داشتند. سرانجام شاه شرط عفو را در این دانستند که مردم آن قدر پول روی سنگ مقدس بریزند تا سنگ زیر سکه های مردم ناپدید شود.

مردم التماس کردند پس مجازات سنگ مقدس را اندکی به تاخیر بیندازند تا مردم بتوانند به خانه هایشان بروند و هر چه پول دارند ،بیاورند و روی سنگ بریزند.

شاه لطف کردند و ساعاتی مجازات را به تاخیر انداختند!! مامور میرغضب همچنان تازیانه را دور سر می چرخانید و وانمود می کرد که منتظر فرمان شاهانه است.

ساعتی گذشت مردم بیچاره از خانه ها بازگشتند و هر چه پول نقد داشتند،با خود آوردند و سخاوتمندانه نثار سر و روی سنگ مقدس کردند.به گونه ای که همه سنگ زیر خروارها سکه مدفون شد.

بنابراین شاه دستور عفو سنگ را صادر فرمودند و مسئله حل شد.

مدتی گذشت. وزیر اعظم به عرض رسانید که بر اثر ولخرجی های بستگان و وابستگان به دربار موجودی خزانه دارد ته می کشد.

شاه با توجه به تجربه های پیشین دوباره دستور داد در سطح شهر جار بزنند و باز مردم را برای تماشای مجازات سنگ خاطی فراخوانند. بزرگان شهر فورا اجازه شرفیابی خواسته و از اعلی حضرت تقاضا کردند از این پس هرگاه سنگ مقدس خطا کرد،فقط به آنان خبر دهند تا مردم همه موجودی و پس انداز خود را نثار سر و روی سنگ کنند تا اعلی حضرت فرمان عفو ملوکانه را صادر فرمایند.

بدین گونه مشکل ریخت و پاش اعلی حضرت و وابستگان حل شد.تنها مشکل موجود فقر روزافزون توده های مردم بود...که آن هم بدیهی است اصلا ربطی به اعلی حضرت ندارد!!!