#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(218)
گلبوسه سرخ « بهار» از سرشاخه سبز« ایثار»
من« شمعی سوزان» و «چراغی فروزان» را دیدم
که هزاران «شمع مُرده» و « چراغ افسُرده» را روشن کردند؛
بدون این که چیزی از «مایه» و « سرمایه » اشان کاسته شود.
شمع ها با گسترش« نور» ، تاریکی« منفور» را «زدودند» و بر روشنایی« افزودند»!
بنابراین دانستم« شادی» و « آگاهی» را نیز می توانیم بین همه تقسیم کنیم
که در این صورت نه تنها «چیزی اندک » یا «پشیزی کوچک » از آن نمی کاهیم،
که حتی بر حجم آن نیز «می افزاییم» و خود در سایه سارش« می آساییم»!
اگر همه انسان ها هم « وصل » شادی و « فصل » آگاهی را « بخواهند»
هرگز از « اصل » آن « نمی کاهند»!
بهار می آید؛اما «دل های نژند» و « لب های بی لبخند»
نه از « گل ها تبسُمی» می بینند و نه از« بلبل ها،ترنُمی » می شنوند!
بنابراین بیاییم در آستانه « وزش نسیم بهار طبیعت»
با « گسترش شمیم مشکبار فضیلت»
در دشت دل ها و جان ها نهال آگاهی« بنشانیم» .
و بذر شادی « بیفشانیم»!
بیاییم بر سقف شب « قندیل بلور آویزیم»
و در رگ هایش« نیل نور بریزیم»!
بیاییم گلبوسه های سرخ « بهار» را از سرشاخه های سبز« ایثار» بچینیم!
بیاییم دست ها را پر از « زلال قنوت» کنیم و دل ها را لبریز از « عطر لایزال ملکوت»!
بیاییم صفای آیینه را « قابل » باشیم،نه « مقابل»!
#شفیعی_مطهر
---------------------------------------
پشیز : پولک،پول خُرد فلزی کم ارزش،پول سیاه،سکه مسین
نژند: اندوهگین، افسرده،پژمرده، خشمگین
ترنُم : آوازخواندن،زمزمه کردن به آواز خوش
شمیم : بوی خوش
قندیل: چراغ آویز،مشعل که از سقف آویزان می کنند،مصباح
نیل : رود نیل جاری در مصر
لایزال: زوال ناپذیر،بی زوال،جاوید،ابدی
ملکوت: بزرگی و چیرگی و عظمت آسمانی،عالم فرشتگان
@amotahar
