سخن مطهر

بخشی از مقالات،سروده ها،روزنوشت ها و تالیفات سیدعلیرضا شفیعی مطهر

سخن مطهر

بخشی از مقالات،سروده ها،روزنوشت ها و تالیفات سیدعلیرضا شفیعی مطهر

با جور و جمود و جهل باید جنگید
تا پاک شود جهان از این هرسه پلید
یا ریشه هر سه را بباید خشکاند
یا سرخ به خون خویش باید غلتید

بایگانی

۲۸ مطلب در فروردين ۱۳۹۷ ثبت شده است

  

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 917)

 

«شفای شر» در «دنیای بشر»!

 

هر «دُشمن» ممکن است «دُشِ من» نباشد،

بنابراین از هر دُشمن اگر چه «خالِف» ،می توان یک «مُخالِف» ساخت

و هر مخالف را با «خردِ انسانی» و «رصدِ وجدانی»

می توان به «یاری نَبیل» و «همیاری بی بدیل» تبدیل کرد.

با محبّت و مهرورزی به «جنسِ بشر»،«چه خیر و چه شر»،

می توان حتّی «اشرارِ مغضوب» را به «ابرارِ محبوب» تبدیل کرد.

نه تنها «هالِ اهریمن»،که «نهالِ دشمن» را نیز 

نمی توان از «زمینِ جهان» و «زمینه جان» «زدود» و با فراغت «آسود».

بنابراین به جای کندنِ «هالِ دشمن» باید «نهالِ دشمنی» را برکند!

بیاییم برای «شفای شر» در «دنیای بشر»،

«فطرت ها را بیدار» و «طینت ها را هُشیار» کنیم،

زیرا در نهادِ هر انسان «بارقه ای از مِهر» و «شارقه ای از سپِهر» وجود دارد،

که ممکن است «نورِ آن خاموش» و «شورِ آن فراموش» شده باشد،

امّا تنها با «تذکّری خفیف» و «تلنگُری لطیف» 

می توان بار دیگر آن را «رَخشان» و «فروزان» کرد. 

 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------------

دُش: بد و زشت و ضد

خالِف: بی شعور،احمق

رَصَد: طریق،راه،مراقب،نگهبان

نَبیل: دانا و هوشیار،نجیب و شریف

 هال: قرار،آرام،آرامش،صبر و شکیبایی

بارقه: درخشنده،برق زننده،ابر برقدار

شارق(شارقه): برآینده،تابنده،تابان و درخشان،آفتاب

تلنگُر: ضربه با سرانگشت میانه به کسی یا چیزی

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ فروردين ۹۷ ، ۰۷:۰۵
سید علیرضا شفیعی مطهر

  

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 916)

 

«بهشتِ برین» و «سرنوشتِ آرمین»

 

من «نمُرده» و «جان نسپُرده» 

«جهنّم واقعی» و «جَحیمِ فاجعی» را دیدم.


این جهنّم نه «ساخته خدای رحمان»، که «پرداخته خلقِ نامهربان» است. 

ما انسان ها نه در آن «سرای جاودانی»،که در این «دنیای فانی»، 

با «توان ناچیز» و با «دستانِ خون ریزِ» ،

چنان «جهنّمی سوزان» و «جَحیمی فروزان» برای یکدیگر می سازیم، 

که در آن نه تنها «افرادِ بداندیش»،که «بنیادِ خویش»را نیز می سوزانیم! 

ما اگر سراپا «داجیم» و به خدا «محتاجیم»،

در ساختنِ دوزخ از او «بی نیاز» و «بی انباز»یم!

این جهنّم برای «سوختن» و «افروختن»،

نه به «هیزُم»،که به «مردُم» نیاز دارد.

ما اگر به «کرامتِ انسانی» و «سلامتِ نفسانی» خویش بازگردیم،

می توانیم نه در «افلاک»،که در همین «خاک»،

«بهشتی برین» و «سرنوشتی آرمین» بناسازیم.

 زندگی ،«گردویی پوچ» است و «سبویی پر از هیچ»،

این ماییم که باید با «انگیزش بدرخشیم» و به آن «ارزش ببخشیم»!

 

#شفیعی_مطهر

----------------------------------------- 

آرمین:آرامش

جحیم: دوزخ،جهنّم

فاجع:دردآورنده،دردناک،آنچه باعث حزن و اندوه شدید انسان شود

داج: باربر،نوکر

انباز: همتا،همکار،شریک،حریف

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ فروردين ۹۷ ، ۰۵:۰۷
سید علیرضا شفیعی مطهر


 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 915)

 

«بهترین طاعت» و «برترین اطاعت»

 

در درگاهِ «آفریدگارِ مهربان» و «پروردگارِ جهان»،

«بهترین طاعت» و «برترین اطاعت» در صورتی ارزش دارد 

که مُبتنی بر «اختیارِ تام» باشد، نه «اجبارِ تمام».


بنابراین فرقی نیست بین «حجابِ اجباری» و «بی حجابی مجبوری».

زیرا هر دو «تحریمِ شعور» است و «تسلیم در برابر زور» .


 کسانی که «سرانداز» را با «تاخت و تاز»،

چه «بر سر» و چه «از سر» می کشند،

هر دو «مُرادِ جبّار» اند و «مُریدِ اجبار»!


جز «جبّار»، «اجبار» نمی کند!

هر «مقامی» با هر «اقدامی»، 

که «اندیشه آزادی» و «ریشه اعتقادی» انسان را

«سَلب» یا «قَلب» کند،

«کرامتِ انسانی» و «شخصیّتِ مسلمانی» او را 

با «تزویر»،«تحقیر» کرده است.


اینان به «نامِ یزدان»،ولی به «کامِ خدایگان»، 

انسان را «زار» و «نزار» می کنند 

و قرآن را «ابزارِ مزار»!

 

#شفیعی_مطهر

------------------------------------

مُراد:  مقصود،منظور

جبّار:بسیار متکبّر و سرکش

مرید: ارادتمند،خواهنده

قلب: برگردانیدن،واژگون ساختن،دگرگون کردن

مزار: زیارتگاه،گور،قبر

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ فروردين ۹۷ ، ۰۵:۳۸
سید علیرضا شفیعی مطهر

  

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 914)

 

«تحصیلِ نظارت» یا «تحمیلِ حقارت»؟!

 

شهریارانی که در «صحنه انتصاب» و «عرصه انتخاب»،


خود را در گزینش از مردم «شایسته تر» و «بایسته تر» می دانند


عملاً خود را «ورجاوند» و مردم را «گوسفند» می پندارند!


در حالی که اگر شهروندان را به جای «ارشاد»،«شاد» کنیم

و آنان را از «بندِ انقیاد» و «پایبندِ انجماد» برهانیم،

ایشان خود «راهِ بهینه را می یابند» و به سویِ «بهترین گزینه می شتابند».

کسانی که به بهانه «بصارتِ صوابی» و «نظارتِ استصوابی»

با «توهُّمِ شدید» برای «مردُمِ رشید» تصمیم می گیرند،

در حقیقت به جای «تحصیلِ نظارت»،«تحمیلِ حقارت» می کنند!

هر انسانِ «فرهیخته» هر چند «برانگیخته»،

که «فهم و شور» و «درک و شعورِ» خود را 

فراتر از «شهروندان» و «ورجاوندان» بیَنگارد،

قطعاً او اسیرِ «خوی استکباری» و در «تکاپوی جهانخواری» است.

«سلبِ آزادی» و «جلبِ اعتقادیِ» مردم،

به بهانه عدمِ «بلوغِ بکری» و «فروغِ فکری»،

«تحقیری گزنده» و «تزویری نازیبنده» نسبت به مردم است.

بدین گونه «مدیرانِ صادق» و «وزیرانِ لایق»،

«گوشه ای برمی گزینند» و «خوشه ای بر می چینند»،

ولی «فرصت طلبانِ چاپلوس» و «جاه طلبانِ دستبوس»

با «حیله شعاری» و «وسیله ریاکاری»،

بر «صدر می نشینند» و «قدر می بینند».

چُنین جامعه ای تا هر «گاه» که با این «نگاه» اداره شود،

نه «رَجای رستگاری» می بیند و نه «سیمای ماندگاری» را!

 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------------------

انقیاد: گردن نهادن،مطیع شدن،فرمانبرداری

بصارت: بینایی و دانایی،بیناشدن

صواب: راست و درست،حق،لایق،سزاوار،ضدّ خطا

استصواب: صواب خواستن،صواب جستن،صواب شمردن،راست و درست پنداشتن

 رَجاء: امیدواری، امیدداشتن،امیدوارشدن

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ فروردين ۹۷ ، ۰۶:۰۵
سید علیرضا شفیعی مطهر

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 913)

 

«یوغِ ذلّت»  یا «بلوغِ عزّت»؟!

 

آن جا که سخن از «ناز» است و «نیاز»،

نیازِ «دل به دلبر» مطرح است نه نیازِ«سر به سَروَر».

«دلبر،ناز» دارد و «دل،نیاز».

«نازِ دلبر،فریبنده» است و «نیازِ دل،زیبنده».
«دل بی دلبر نمی تواند عشق بورزد»، 

اما «سر بی سَروَر به دنیایی می ارزد».

ارزش سر به «شکوفایی مغز» است و «پویایی نغز».

سری که «خرد می ورزد»،به «سروری ابد می ارزد»،

ولی سری که «دیدنِ ژرف» و «اندیشیدنِ شگرف» را به دیگران وامی نَهَد،

خود ،«سر را به سَروَر» و «تن را به تاجوَر» می سپارد.

دل ،«خاستگاهِ قانون عشق ورزی» است و سر ،«پایگاهِ کانون خودارزی».


دلی که «مهر می ورزد»، به «سپهر می ارزد».


«سینه انسان»، «گنجینه یزدان» است.


دریغ است که این «گنجینه زرّین» را به «کینه دیرین» بیالاییم.


دل ،«فرودگاه فرشتگان» است و «جایگاه اَمشاسپَندان».


مبادا این «خانه قدّیس» و «آشیانه نفیس» را 

«مَامَنِ اهریمن» و «وطنِ دشمن» قرار دهیم. 

«سرهای فرازمند» بر «سریرِ شکوهمند» «می نشینند»

و خود ،«سرشت» و «سرنوشت» خویش را «برمی گزینند».

هر «سر»،یک «نظر» دارد، 

ولی هر «سریر»،صد «نظیر»!

«زیبنده کرامت» و «برازنده شخصیتِ» انسان نیست 

که از بنده ای چون خود «فرمان بَرَد» و برای او «قربان شَوَد»!

همه انسان ها «زاده» اند و «آزاده»،

مگر کسی که خود «بلوغِ عزّت» را فروگذارد و «یوغِ ذلّت» را بپذیرد!

 

#شفیعی_مطهر

----------------------------------

یوغ: چوبی که هنگام شخم زدن زمین روی گردن گاو می گذارند و گاوآهن را به آن می بندند

شگرف: عجیب،نیکو و خوش آیند،کمیاب و بی نظیر در خوبی و زیبایی

اَمشاسپندان: فرشتگان،ملائکه،در کیش زرتشتی عنوان شش فرشته بزرگ درجه اول

قِدّیس: پاک و منزه،بسیار پارسا و مومن

مَامَن: پناهگاه،جای امن

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ فروردين ۹۷ ، ۰۵:۳۵
سید علیرضا شفیعی مطهر

هر پگاه نو با یک نگاه نو 

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب 

 

             ویژه عید فرخنده مبعث پیامبر اکرم(ص)

 

من هیچ انسانی را ندیدم که در « حرای تکوین » از سوی« خدای جهان آفرین » 

به « رسالتی بزرگ » و « ماموریتی سترگ » برانگیخته نشده باشد.


 من با « نگرشی ژرف تر» و « نگاهی شگرف تر» هیچ آفریده ای را نیافتم،

مگر این که از سوی « آفرینشگر حکیم» 

به « رسالتی عظیم » برانگیخته نشده باشد.

بنابراین ،« مبعث » برای جهان بشریت نه تنها ،« فرهیختن کرام »، 

که « برانگیختن عام » است.

 همه « موجودات » در پهندشت « کائنات» 

هر یک برای انجام «ماموریتی ویژه» و «رسالتی آویزه» 

برای پیمودن« راه کمال » 

و انجام وظیفه از سوی « ذات ذوالجلال» آفریده شده اند.

انسان به عنوان « اشرف مخلوقات» و « ارشد موجودات» 

« رسالتی بس خطیرتر» و « ماموریتی بسیار چشمگیرتر» بر عهده دارد. 

مسئولیت دشوار هر انسان یافتن « رسالت اصیل» 

و « نقش بی بدیل »خود در عالم هستی است. 

هر انسان بخشی از این« پازل حکیمانه» 

و « نقشه جاودانه» را به کمال می رساند. 

اینجاست که مفهوم این « سخن سترگ » و « پیام بزرگ» مولا(ع) تبلور می یابد که:

« مَن عَرَفَ نَفسُه فَقَد عَرَفَ رَبَّه»؛ 

راه خداشناسی از مسیر خودشناسی می گذرد.

 نیز معنی این پیام عظیم پیامبر(ص) تجلّی می یابدکه: 

« رَحِمَ اللهُ امرِء مَن عَرَفَ قَدرَه » ؛ 

خدا رحمت کند انسانی را که قدر خود ( و رسالت خود) را بشناسد.  

همچنین علی علیه السّلام فرمود:

« رَحِمَ اللهُ امرِء عَلِمَ مِن اَینَ وَ فی اَینَ وَ اِلی اَینَ». 

 خداوند رحمت کند کسی را که بداند کجا بوده و کجا هست و کجا خواهد رفت.

 

 بنابراین سالروز بعثت پیامبر اکرم(ص) 

نه تنها روز برانگیخته شدن این «بشیر بشر» و «قدیرِ قَدَر» نیست ، 

و مبعث نه تنها گلی است که در حرا شکفت 

و عطر « دلاویز » و گلبرگ « رنگ آمیز» آن 

تا ظهور « قائم امامت» و « قیام قیامت » ، 

« تاریخ زمان » را « عطرآگین» و« جغرافیای زمین» را،« رنگین کرد»؛ 

بلکه این رویداد عظیم یادآور برانگیخته شدن همه «انسان ها» 

در همه «دوران ها»ست برای انجام ماموریت خود. 

آری مبعث چشمه ای بود که از فراز حرا « جوشید» 

و زلال آن بر بستر تاریخ « خروشید» 

و بوستان های مکرمت را « کرامت »بخشید و گلستان های سعادت را «طراوت ». 

 اکنون ما در این روز «بشکوه» با بیانی «حق پژوه» 

ضمن عرض تبریک به همه « باورمندان رسالت» و « رهپویان نبوّت »، 

از خداوند حکیم مسئلت داریم که ما را دست گیرد 

و در شناخت و انجام رسالتمان یاریمان فرماید .

                                               در کسب رضای حق موفق باشید

 

                                                       #شفیعی_مطهر

 

برای دیدن دیگر آثار این قلم به کانال تلگرامی «گاه گویه های مطهر»بپیوندید : @amotahar

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ فروردين ۹۷ ، ۰۶:۴۹
سید علیرضا شفیعی مطهر

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 912)

 

  «خوداتّکایی» راز و رمز «شکوفایی»!

 

من «پرندگانی شاد» و «مرغانی آزاد» را دیدم،

که دسته جمعی با یک «راهبُرد» روی شاخساری «تُرد» نشسته اند.

 آنان از «نشستنِ بسیار» و «شکستنِ شاخسار»، 

نه «حالتِ بیمی» دارند و نه «ملالتِ وَخیمی»!

 زیرا اتّکای آنان نه به «استحکامِ شاخه نهال»،که به «استخدامِ پر و بال» است.

میزان بی نیازی هر «انسان» نسبت به «دیگران»،

به اندازه «توانمندی های ذاتی» و «نیرومندی های حیاتی» خود اوست.

انسان به اندازه ای که از اعتماد به نفس «بکاهد»،

هر چیز را از دیگران «می خواهد»!

انسانِ «خودساخته» و «خودشناخته»،

پس از «اتّکالِ الهی» و «اتّکای به خودآگاهی»،

نگاهش به «بازوی پُرتوان» و «زانوی پایندانِ» خویش است.

او «دامن همّت بر کمر می بَندَد» و «دامنه طاقت را درمی نَوَردَد»،

«کوه را در شکوه ،بنده» می سازد و «نستوه را در ستوه،شرمنده»!

و از زبان «شاعر شیراز»،«حافظ سرافراز» می سراید:

گر چه گردآلودِ فقرم شرم باد از همّتم

گر به آب چشمه خورشید دامن تر کنم

او نه تنها در «گفتار»،که در «رفتار» به اثبات می رساند که:

«خوداتّکایی» راز و رمز «شکوفایی» است.

 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------------

اتّکا:  تکیه کردن تکیه داشتن

وَخیم: سخت ،دشوار ،سنگین، ناگوار، ناسازگار

استخدام: خدمت خواستن، به خدمت واداشتن، به کارگماشتن

اتّکال: توکُّل کردن، اعتمادکردن، کار خود را به کسی واگذاشتن و به اعتمادکردن

پایندان: ضامن،کفیل،پذیرفتار،میانجی

ستوه: خسته و درمانده، افسرده و ملول، به تنگ آمده

نستوه: خستگی ناپذیر

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ فروردين ۹۷ ، ۰۶:۰۱
سید علیرضا شفیعی مطهر


  

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 911)

 

«نادان حقیقی» و «ناتوان تحقیقی»کیست؟!

 

«دانستن»، تنها «نشانه دانایی» و «ندانستن»، تنها «گمانه نادانی»نیست؛

بلکه «نادانِ حقیقی» و «ناتوانِ تحقیقی» 

کسی است که بر نادانی ،«مُداومت» و در برابر دانایی، «مُقاومت» می کند.

همه ما هرگاه احساس کردیم که دیگر نه «آزی به دانشِ بیشتر» داریم 

و نه «نیازی به بینشِ بهتر» ، 

از آن لحظه آماده «نوشیدنِ زهرِ جهل» باشیم و «خروشیدنِ قهرِ ابوجهل» .

هیچ «انسانی» در هیچ «زمانی»، 

نمی تواند از دانستن، «بی نیاز» و از ندانستن ،«سرفراز» باشد.

هیچ انسانِ «فرجاد» هر چند «با استعداد»

نمی تواند در عرصه «دانش» و «بینش»،

بر «چکادِ رفیعِ کمال» و «عمادِ منیعِ استکمال» «دست بساید»

و در سایه سار «کمالِ مُطلق» و «مُتعالِ موفّق» «بیاساید»! 

هر «کس» در هر «نَفَس»،

باید خود را «نیازمندِ دانایی» و «آرزومندِ دانش افزایی» بداند!

 

#شفیعی_مطهر

------------------------------------

مُداومت: ادامه دادن، دوام دادن

آز: حرص و طمع،آرزو و خواهش بسیار،افزون خواهی از هر چیز

قهر: چیرگی، غلبه کردن

فرجاد: فاضل، دانشمند

عماد:تکیه گاه،بنای بلند

مَنیع: استوار و بلند،جای بلند و سخت و دست نایافتنی

استکمال: طلب کمال و تمام کردن،به کمال رسانیدن

مُتعال: بلندشونده،بسیار بلند

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ فروردين ۹۷ ، ۰۵:۴۸
سید علیرضا شفیعی مطهر

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 910)

 

  «مَنِش» یا «تَنِش»؟!

 

من کسانی را «واقعاً ثروتمند» و «قاطعاً ورجاوَند» می دانم،

که نه تنها «گنجینه حکمت»،که «نقدینه نعمت» دارند،

نعمت هایی که آن ها را نه با «پول می توان خرید»

و نه با «تیول می شود سنجید»!

در مقابل برخی اشخاصِ «دون» و افرادِ «زبون» 

به گونه ای «فقیر» و «حقیر»اند،

که تنها دارایی آنان «پولِ فراوان» است و «تُیولِ بی کران» !

بزرگی و بزرگواری نه «سودای اموال» است و نه به «ارضای امیال»،

بلکه به «درکِ زُلال» و «ترکِ امیال» است.

انسانِ بزرگ اگر بنازد،به «مَنِش» می نازد، نه به «من» 

و اگر بتازد،به «تَنِش» می تازد،نه به «تن»!

خردمند با «ارزش های انسانی می بالد»

و از «لغزش های نفسانی می نالد»!

او «رشد و رشاد» و «رشادت و ارشاد» را 

در «فضایل الهی» می بیند،نه در «رذایل تباهی»!

بکوشیم تا به انسانیت «بیَرزیم» و به انسان ها «مهر بوَرزیم»!

 

#شفیعی_مطهر

----------------------------------

مَنِش: خوی،سرشت،طبیعت،همت

تَنِش: فریب،درگیری

ورجاوند: بلندپایه، ارجمند، برازنده، نیرومند

تیول: ملک و آب و زمینی که در قدیم از طرف شاه به کسی واگذار می شد

دون: پست ،خسیس ،سفله ،فرومایه 

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ فروردين ۹۷ ، ۰۵:۵۱
سید علیرضا شفیعی مطهر

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 909)

 

«انوارِ دیانت» یا «ابزارِ سیاست»؟!

 

بنا بود «مکتبِ نورِ دیانت»،«شبِ دیجورِ سیاست» را روشن کند.

ولی متاسّفانه «انوارِ دیانت» به «ابزارِ سیاست» تبدیل شد.

 در «نگاهِ شهریارانِ خودکامه»،نه در «دیدگاهِ شهروندانِ عامّه»

دین در «ارزیابی،بدترین دروغ» است،

ولی به عنوان وسیله «کامیابی، بهترین یوغ» .

بنابراین«زشت ترین بیداد» و «بدسرشت ترین استبداد»،

«بیدادِ آیینی» و «استبدادِ دینی» است!

 در نظام های غیردینی اگر حکومت «زور بگوید» و «راهِ تزویر بپوید»

و مردم ناگزیر علیه آن «بپاخیزند» و با آن «بستیزند»،

حکومت ها با ساز و برگِ «تانک و تفنگ» و «انگ و نیرنگ»،

می کوشند «آشوب» را «سرکوب» کنند،

ولی در نظام های دینی ،هرگاه شهروندان «برآشوبند»،

آنان را با سلاحِ دین «سرمی کوبند»!

چون «ابزارِ آیین» و «جنگ افزارِ دین» ، 

به نامِ «تقابُل با تهاجُم» در «مقابلِ مردُم » قرارگیرد،

این «سیمای زیبای آیین» و «صدای رسای دین» است،

که در نگاه مردم،«منفور» و در نتیجه ،«مهجور» می شود!

زنهار که از «دین،ابزار» بسازیم و از «آیین،جنگ افزار»!

 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------------

 یوغ: چوبی که هنگام شخم زدن زمین روی گردن گاو می گذارند و گاوآهن را به آن می بندند

تزویر: دروغ پردازی،مکرکردن،ریب دادن،دورویی،گول زدن

انگ: نشانی و علامتی که روی کالاها می زنند،انگ زدن: متّهم کردن

 مهجور:جدامانده، دورافتاده

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ فروردين ۹۷ ، ۰۶:۱۸
سید علیرضا شفیعی مطهر