هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1180)
«قُلّابی» یا «انقلابی»؟!
من چه بسیار افرادی را دیدم که در «اوان جوانی» و «عُنفوان زندگانی»
بسی «آرِز» و بسیار«مُبارِز» بودند،
ولی آن گاه که در میان «عام» و «عوام»،
«جاهی یافتند» و به سوی «جایگاهی شتافتند»،
دیگر نه «انقلابی»،که انگار از آغاز «قُلّابی» بودند.
کسی که نه «جُنگی از اندیشه»،که «تُنگی از شیشه» در بغل دارد،
به دیگران نه «سنگی» پرتاب می کند و نه «خدنگی».
آن که «میزی بزرگ تر از خویش» در «پیش» دارد،
برای حفظ آن «شرافت» را «آفت» می بیند
و بدون هر گونه «تمییز» آن را زیر «پایه های میز» دفن می کند!
آن که می تواند خود را از «وابستگی برهانَد»
می تواند خویش را به «وارستگی برساند».
در این صورت او نه «میزی زیبنده» دارد و نه «چیزی فریبنده»،
که برای از دست دادن آن به هر «خواری،تن دهد»
و به هر «بیگاری،گردن نهد».
شمع برای «افروختن» گزیری جز «سوختن» ندارد!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------------------
اوان: وقت،هنگام
عُنفوان: اول جوانی، اول هر چیز ،اول خوبی هر چیز
آرِز: ثابت،مُنقبض
جُنگ: کشتی،دفتری بزرگ که در آن اشعار و مطالب گوناگون نوشته باشند
خدنگ: تیر راست و بلند،پیکانی از چوب درخت خدنگ
تمییز: فرق گذاشتن،جداکردن،بازشناختن خوب از بد
بیگاری: کار بی مزدکردن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
