سخن مطهر

بخشی از مقالات،سروده ها،روزنوشت ها و تالیفات سیدعلیرضا شفیعی مطهر

سخن مطهر

بخشی از مقالات،سروده ها،روزنوشت ها و تالیفات سیدعلیرضا شفیعی مطهر

با جور و جمود و جهل باید جنگید
تا پاک شود جهان از این هرسه پلید
یا ریشه هر سه را بباید خشکاند
یا سرخ به خون خویش باید غلتید

بایگانی

۲۵ مطلب در مهر ۱۳۹۷ ثبت شده است


 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1077)

 

«عرصه کتاب» یا «عرضه کباب»؟!!

 

 مدیرانِ کشوری که «هزینه جنگ» را بر «گنجینه فرهنگ» برتری می بخشند،

مردم را به جای «رفاهِ موعودی» به ژرفای «چاهِ نابودی» می افکنند!

جنگ برای بشر یادگارِ «دورانِ جاهلیّت» و «فُقدانِ عقلانیّت»است.

انسانی که «زبانی پاسخگو» و «بیانی برای گفتگو» دارد،

چه نیازی به «جنگِ جاهلانه» و «تفنگِ دیوانه» دارد؟

ملّتی که «کتاب می خواند»،«اسرارِ آفتاب را می داند»

و خود را از «سراب می رهاند» و به «آب می رساند»!

ولی ملّتی که «عرضه کباب»* را بر «عرصه کتاب» ترجیح می دهد،

ناگزیر «ذلّتِ تباهی» را بر «عزّتِ آگاهی»برمی گزیند.

ملّتی که «اضطرابِ جنگ» را در «کتابِ فرهنگ» می خوانَد،

می داند که جنگ جز «ویرانی جهان» و «پریشانی انسان» در برندارد.

 بیاییم «قصّه پُرغُصّه جنگ» و «حِصِّه پُرجُثّه نیرنگ» را 

برای «بیداری فرزندان» و «هشیاری ورجاوندان» بنویسیم.

«حصّه هایی» برای «آگاهی و بیداری» و «دادخواهی و هوشیاری»،

نه «قصّه هایی» برای «لالایی خواب» و «فریبایی سراب»!

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------------------

* - اشاره به خبری مبنی بر این که در تهران تعدادی از کتاب فروشی ها به کباب فروشی تبدیل شده است!

حِصّه: نصیب،بهره،بخش

جُثّه: بدن،تن

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ مهر ۹۷ ، ۰۵:۳۴
سید علیرضا شفیعی مطهر

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1076)

 

«حُبابِ هوا» یا «احبابِ هُدا» ؟!

 

ما همه «فرزندانِ انسان» و «شهروندانِ جهان»،

 بدون این که «بخواهیم»،همه به سوی ابدیّت «در راهیم».

بی اراده خود پای در این جهان «نهاده ایم»،ولی در این جا «بااراده ایم».

«ورود ما جبر» است و «سرود ما،صبر».

آمدن ما به این جهان به «اجبار» است ،ولی چگونه زیستن به «اختیار».

جهان «کِشتزار» است و ما «کِشتکار».

در این جهان «می کاریم» و برای آن جهان «می انباریم».

امروز ،«فصلِ کِشت»است و فردا «وصلِ بهشت».

انسان ها برای «گشودنِ گره ها» و «پیمودنِ گریوه ها»،

بعضی «باب» اند و برخی، «حُباب»!

حُباب ها «اسیرِ هوای درون» اند،گرچه «امیر یکتای بیرون»اند.

بیاییم خود را از «حُبابِ هوا برهانیم» و به «احبابِ هُدا برسانیم».

این ماییم که باید بر «پایایی سلامت،سلام» کنیم 

 و برای «برپایی قیامت،قیام»!

 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------------

احباب: دوستان،جمع حبیب

هُدا: راستی، رستگاری،راهنمایی،راه راست

گریوه: پشته، تپه، گردنه کوه

باب: در،درِ خانه،دروازه

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ مهر ۹۷ ، ۰۶:۳۷
سید علیرضا شفیعی مطهر


هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1075)

 

«نهفته ها» و «ناگفته ها» 

 

من دیدم وقتی «درختی افتاد» و یک «سختی رُخ داد».

همه آن را «دیدند» و صدای افتادنش را «شنیدند»،

ولی وقتی «جنگلی انبوه» و «قُللی بشکوه»،

«بتدریج» و بدون «ترویج»،

«سر برمی کشند» و «سقفِ فلک را می خراشند»، 

هیچ «فَرناس» آن را «احساس» نمی کند.

بنابراین معمولاً «افتادن» و «رخ دادن» ،

هم «صدا» دارد و هم «سیما» ،

پس آن «دیدنی»است و این «شنیدنی»،

ولی آنچه کمتر «دیده» و «شنیده» می شود،

«صدای بوییدن گُل» است و «سیمای روییدن سُنبُل».

 بیاییم «چشمِ جان» و «گوش گران» را بگشاییم،

تا «نهفته ها را بنگریم» و «ناگفته ها را بشنویم»!

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------------

ترویج: رواج دادن،رونق دادن

 فَرناس: غافل، نادان ،خواب آلود

سُنبُل: خوشه، خوشه جو یا گندم

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ مهر ۹۷ ، ۰۶:۳۴
سید علیرضا شفیعی مطهر


 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد1074 )

 

«یاری سختکوش»یا «باری بر دوش»؟! 

 

عُقاب در «اوجِ پرواز» و بر «موجِ معراج»،

نه از «روی دادن» می ترسد و نه از «افتادن».

زیرا او «بال» دارد ،نه «وبال». 

عُقاب «ابزارِ عروج» و «اختیارِ خروج» را 

نه در «بیرون»،که در «درون» دارد،

 نه به «مال» اتّکا دارد و نه به «آمال»!

کسی که «حلقه به گوش همگنان» است و «پای بر دوش دیگران» می گذارد ، 

تا بر «قُلّه مقام خروشد» و «حُلّه فرنام درپوشد»،

او نه «امیری عزیز»،که «اسیری فتنه انگیز» است. 

آن که «پَرِ پرواز» دارد،به «پایوَر، نیاز» ندارد!

«حلقه به گوش نگران» همیشه «پای بر دوش دیگران» می نهد 

تا از «باریکه حقارت» بر «اریکه صدارت» تکیه زند،

ولی «پاک نهادِ آزاداندیش» با تکیه بر «استعدادِ خویش»،

«گام به گام» و با «کمالِ اهتمام»،

به سوی «بُنیادِ بهروزی» و «چکادِ پیروزی» 

«راه می گُشاید» و «خودآگاه می پیماید»!

این به «استحقاق» می اندیشد و آن به «طُمطُراق»!

این «شیفته خدمت» است و آن «فریفته قدرت»!

نهایتاً این «یاری سختکوش»است و آن «باری بر دوش»!

 

#شفیعی_مطهر

----------------------------------------

معراج:  پلّکان ،نردبان

روی دادن: اتفاق افتادن،حادثه،واقعه

اتّکا: تکیه کردن ،پشت دادن و تکیه زدن به چیزی

حُلّه: جامه،لباس نو،جامه بلند که بدن را بپوشاند

پایور: پایه ور،صاحب پایه،صاحب منصب

بُنیاد: پایه،اساس،اصل،شالوده

 طُمطُراق: سر و صدا،کرّ و فرّ،خودنمایی

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ مهر ۹۷ ، ۰۷:۴۳
سید علیرضا شفیعی مطهر

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد1073 )

 

«ژنِ خوب» با «وِرژنِ مرغوب»! 

 

در یک «جامعه سالم» با مدیریت یک نظامِ «مردم سالارانه مداوم»، 

برای رسیدن به «موجِ موفّقیّت» و «اوجِ مقبولیّت»،

نه «سانسور» وجود دارد و نه «آسانسور»؛

بلکه هر «فرد» با هر گونه «شگَرد»،

می تواند خود به طورِ «آزاد» و در «حدِّ استعداد»، 

«پلّکانِ رشد» و «نردبانِ رشاد» را  

از «دورانِ کودکی»،«یکی یکی» بپیماید.

در چنین «جامعه ای» هیچ «قائمه ای»، 

جز «قانونِ عادلانه» نمی تواند «ستونِ این آشیانه» را برپا نگه دارد

تنها «آیینِ جلالت»،اجرای «موازینِ عدالت» است. 

«ژنِ خوب» در هر «وِرژنِ مرغوب»،

 جز اتّکا بر «نهاد» و «استعدادِ» خود،

نمی تواند «مقامی برگزیند» و بر کرسیِ «فرنامی بنشیند»!

 در این شهر نه کسی «تن» می فروشد و نه «وطن»!

همه «دست ها دستیار»اند و همه «پای ها،پایدار».

«استمرارِ بهروزی» و «استقرارِ پیروزی»،

«سرشتِ معلوم» و «سرنوشتِ محتومِ» این مردم است.

 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------------

ژن: عامل انتقال دهندة صفات ارثی

شگرد: روش، طریقه،فن و طرز عمل

رشاد: راستی و ایستادگی و پیروزی

قائمه: ستون پایدار و استوار،ثابت و برقرار

جلالت: بزرگ شدن،بزرگی،عظمت،شوکت

فرنام: عنوان،لقب

نهاد: سرشت،طینت ،خلقت، بنیاد، پی، باطن، درون

مقام: منزلت،رتبه،پایه،جایگاه

سرشت: خوی، نهاد، طینت،فطرت

محتوم: حتمی، ثابت و استوار

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ مهر ۹۷ ، ۰۵:۴۴
سید علیرضا شفیعی مطهر


 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1072)

 

«مُعتقِد» یا «مُنتقِد»؟! 

 

نه «موران» با هم سخن می گویند و نه «زنبوران»؛

امّا همه با هم «آشیانه  دارند» و «دانه می انبارند».

آدمیان این شهر هم با هم «گفت و گو» دارند و هم «های و هو»،

ولی به جای «گزینه تفاهُم»،گویی «زمینه تهاجُم» دارند!

همه هم «زبان گویا» دارند و هم «بیان پویا»،

ولی نداشتن زبان مشترک «دیده ها را کور» و «دل ها را از هم دور» می کند.

انسان با دیگران باید به جای «تقابُلِ خشم انگیز» به «تعامُلِ مهرآمیز» پردازد

و به جای «ترکِ خالف» به «درکِ مخالف» دست یازد.

هر انسان حق دارد نسبت به «نظر» یا «باور» ما

«مُعتقِد» یا «مُنتقِد» باشد.

دگراندیشی نه «جُرم» است و نه «جریمه» دارد.

اگر «دیده ها» و «شنیده ها»ی خود را با دیگری عوض می کردیم،

چه بسا ما نیز دنیا را چون او «می دیدیم» و چون او «می اندیشیدیم».

بنابراین بکوشیم بین «خلاف» و «اختلاف» فرق بگذاریم.

اختلاف فکری لازمه «سبزکیشی» و «آزاداندیشی» است.

دگراندیشی برای انسانِ «فکور» و «ذی شعور» امری اجتناب ناپذیر است.

در جوامع زنده و پویا هر «شهروند آزاد» و «ورجاوندِ نقّاد» حق دارد 

متفاوت با دیگران «هر زمینه را ببیند» و «هر گزینه را برگزیند».

«وحدت فکر» و «خلوتِ بِکر» تنها در دو جامعه وجود دارد:

«گلّه گوسپندان» و «محلّه گورستان»!

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------------------

مُنتقِد: انتقادکننده،نقدکننده

خالف: گول،احمق،نانجیب

خلاف: ناحق و دروغ،ضد قانون

بِکر: تازه و دست نخورده

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ مهر ۹۷ ، ۰۵:۳۰
سید علیرضا شفیعی مطهر


 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1071)

 

«نیرنگ سیاست» با «رنگ قداست»

 

جنگ،شایسته «وحوش» است،نه «انسانِ باهوش».

انسان هم «بُرهانِ عقل» دارد و هم «توانِ نقل»،

بنابراین می تواند با همه «ابنای بشر» در همه امورِ «خیر و شر»، 

به جای «تقابُلِ وحشیانه» به «تعامُلِ صمیمانه» بپردازد.

حتّی «توسعه غَدر» را با «سعه صَدر» می توان درمان کرد.

صلح نه به معنی «نبودِ جنگ»،که به معنی «نمودِ فرهنگ»است.

پیش زمینه صلح،«قرارِ قیادت» بر پایه «استقرار عدالت» است.

خشونت،خشونت است،چه با «پرتابِ سنگ» و چه با «عتابِ تُفنگ».

انگیزه بسیاری از جنگ ها با«نیرنگ سیاست»،ولی با «رنگ قداست» است.

هیچ گاه نمی توان «جنایتِ مُطلَق» را حتّی با توسُّل به «آیت حق»

از «سیمای جنگ» و «بلای تفنگ» زدود!

علّت بسیاری از «پیکارهای بشر»،«انکارهای شَر» است.

«ستیزه های بیهوده» مولودِ «انگیزه های آلوده» است.

تنها «جنگِ مُجاز» و «آهنگِ تاخت و تاز»،

«دفاع از آزادی» و «نزاع با شیّادی» است.  

تنها جنگی که بشر باید بدان «دست یازد» و در راه آن «جان بازد»،

پیکار با «اهریمنِ جنگ» و «دشمن فرهنگ» است!

از «زبان تفنگ،خون» می چکد و از «بیانِ فرهنگ،قانون».

بیاییم بر «ظرافتِ تحمُّل» و «ظرفیّتِ تعامُل» بیفزاییم،

تا بتوانیم «ریشه رعونت» و «اندیشه خشونت» را 

از بین «دوستان بصیرت» و «بوستان بشریت» برکَنیم!

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------------------------

ابنا: پسران،(ابنای بشر: آدمی زادگان)

غَدر:خیانت ،بی وفایی، فریب، حیله،پیمان شکستن

قیادت:رهبری، راهنمایی ،پیشوایی

عتاب: خشم گرفتن ،درشتی کردن

دست یازیدن:دست درازکردن به سوی چیزی،اقدام کردن

رعونت: احمق شدن، نادانی، کم عقلی، سستی ،یاوه سرایی

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ مهر ۹۷ ، ۰۵:۲۲
سید علیرضا شفیعی مطهر


 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1070)

 

«آرایه نور» و «پیرایه شعور»

 

شناختِ «جهل» بسیار «سهل» است،

ولی آن گاه که «خودکامگانِ شریر» و «خداوندانِ زور و زر و تزویر»، 

جهل را با «نیرنگِ سیاست» به «رنگِ قداست» می آلایند، 

جهل ،«لباسِ آیین می پوشد» و با «داسِ دین می خروشد» .

در این جا«دانایی جزایی سنگین» در بَردارد و «نادانی،حلوایی شیرین»!

ذهن های «علیل» از «تحلیل» درمی مانند

و «دانش ها،سَتَروَن» می شوند و «پژوهش ها،اَلکَن»!

«دیدن،جُرم» است و «اندیشیدن،جریمه» دارد!

جاهل،«تحمُّلِ اسارت را صواب» و «تذلُّلِ در برابرِ امارت را ثواب» می پندارد!

او «قصیده ذلّت» را «به قصدِ قُربت» می پذیرد

و «تازیانه حماقت» را «نشانه لیاقت» می انگارد.

 «تنها علّامه دهر»،«حاکم خودکامه شهر» است.

دیگران نه «حقِّ فهمیدن» دارند و نه «رمقِ اندیشیدن».

یک نفر به جای همه هم «فکر» می کند و هم «ذکر»!

بیاییم در «پیکار با اوهام» در «نخستین گام»،

از «ساحتِ جهل» و «مساحتِ مَهل»،

«ننگِ سیاست» و «رنگِ قداست» را «بزداییم» 

و انسانیت را با «آرایه نور» و «پیرایه شعور» «بیاراییم»!

 

#شفیعی_مطهر

--------------------------------------------- 

آرایه: زیور و زینت

پیرایه :زیب،زینت،زیور،آرایش

سَتَروَن :نازا،عقیم

صواب: راست و درست،حق،شایسته،لایق،سزاوار،ضدّخطا

تذلُّل: خود را خوار و ذلیل نشان دادن،اظهار خواری و زبونی

امارت: امیرشدن،فرمانروایی

ثواب: مزد،پاداش،جزاء

رمق: باقی جان،نیمه جان

ذکر: یادکردن،بر زبان راندن،مطلبی را بر زبان آوردن

مَهل: آهسته کارکردن،نرمی و آهستگی

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ مهر ۹۷ ، ۰۶:۱۸
سید علیرضا شفیعی مطهر

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1069)

 

از «ایستگاه تباهی» تا «پگاه آگاهی» 

 

 در «هِند»،نه مردی «رِند»،

که گاوی «مقدّس» از روی «هَوَس»،

با کمالِ «میل» رویِ «ریل» می خوابد

و «قطار» را از حرکت به سوی «مطار» بازمی دارد. 

هیچ کس نمی تواند او را «برخیزانَد» و از رویِ ریل «بگریزانَد»؛

زیرا گاو،«مقدّس است» و اراده اش محترم تر از «هر کس است» .

چه «داعیِ روشنی» و «تداعیِ مُبرهَنی» است،

«کند و کاو» درباره تشابُهِ «گاو»،

با افرادی که با «توسُّل به مقدّسات» و «تفاُّل با خرافات»،

مردم را از حرکت از «ایستگاه تباهی» به سوی «پگاه آگاهی» بازمی دارند!

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------------------------

رِند: زیرک، زرنگ، حیله گر، بی باک، لاابالی

مطار: فرودگاه،جای پرواز،ایستگاه

داعی: دعاکننده،طلب کننده،دعوت کننده

تداعی معانی: از یک معنی به معنی دیگر پی بردن،به یادآوردن یک معنی ،معنی دیگر را

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ مهر ۹۷ ، ۰۶:۳۶
سید علیرضا شفیعی مطهر

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1068)

 

«آتشِ آلام» و «عطشِ انتقام»  


«زاری»،نتیجه «بیزاری» است.

«سوختنِ سینه» به خاطر «اندوختنِ کینه» است.

«عطشِ انتقام» باعث شعله ورشدن «آتشِ آلام» می شود.

آن که در «سینه خویش»،«کینه دگراندیش» را می پرورد،

«پیش از دشمن» و «بیش از اهریمن»،

خود را «با شکنج می گدازد» و «به رنج می اندازد» .

آن گاه که «سینای سینه» را از «سیمای کینه» می زداییم،

«شمیم بهشتِ جانان»،«نسیم سرشتِ جان» را 

«مشکین» و «عطرآگین» می سازد.  

«نفرت و نفرین،دل را می آلاید»

و «افرنگ و آفرین،جان را می آراید»!

«موجِ نیک خواهی» در «اوجِ خودآگاهی»،

نخست درونِ خودِ شخص را از «تاریکی ها می پالاید» 

و به  «نیکی ها می آراید».

 سپس «جهان را در بر» و «دیگران را در نظر» می گیرد.

بیاییم «ریشه اوهام» و «اندیشه انتقام» را

«از بُنیاد برانیم» و «در نهاد فرونشانیم» !

 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------------

زاری: زبونی، خواری، ضعف و ناتوانی

سینا:محلی موسی به پیغمبری برگزیده شد و الواح عشره را خداوند بدو اعطا کرد

شمیم:بوی خوش

اَفرَنگ: فرّ و شکوه،زیب و زیبایی،افرند

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ مهر ۹۷ ، ۰۶:۲۲
سید علیرضا شفیعی مطهر