سخن مطهر

بخشی از مقالات،سروده ها،روزنوشت ها و تالیفات سیدعلیرضا شفیعی مطهر

سخن مطهر

بخشی از مقالات،سروده ها،روزنوشت ها و تالیفات سیدعلیرضا شفیعی مطهر

با جور و جمود و جهل باید جنگید
تا پاک شود جهان از این هرسه پلید
یا ریشه هر سه را بباید خشکاند
یا سرخ به خون خویش باید غلتید

بایگانی

۲۷ مطلب در تیر ۱۳۹۸ ثبت شده است

هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1307


«مستیِ قدرت» و «سرمستیِ صدارت»


هیچ انسان تا بدان «پایه، نزیه» و بدان «مایه، قابلِ تنزیه» نیست،

که به او «قدرتِ بدون پایش» و «صدارتِ بدون پالایش» واگذار کنند،

و او «به فساد نگراید» و «بابِ بیداد نگشاید»!

هر خودکامه با «خیاراتِ ناحَق» و «اختیاراتِ مُطلَق»،

قطعاً «افسارگسیخته» و «بی مهارگریخته»،

«بی تاب» و «پُرشتاب»  ،

به سوی «نشیبِ نابودی» و «سراشیبِ نمرودی» می تازد.

او از «دیدنِ حقایق،کور» است و از «شنیدنِ دقایق،کر»!

«مستیِ قدرت» و «سرمستیِ صدارت» ،

از او «حیوانی هار» و «بدون مهار» می سازد،

که جز با «فلاکت» و «هلاکت» ،

«بیدار» و «هشیار» نمی شود!


#شفیعی_مطهر

-----------------------------------------

نزیه: پاک و پاکیزه، خوش و خرم ، باصفا،پاکدامن

تنزیه: کسی را از عیب و آلودگی دور کردن

پایش: نظارت، هشیاری از وضعیت یک سامانه یا پدیده

پالایش: تصفیه کردن ، صاف کردن

خیارات: اختیارات

نمرود :لقب عام ملوک سریانی، قبطیان، فرعونان و نبطیان ،قیاصره


کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۱ تیر ۹۸ ، ۰۶:۰۵
سید علیرضا شفیعی مطهر



هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1306


مدیر ،«ستونِ استوار» و «کانونِ پایدار»


لشکری از «گوسپندهای ناتوان» با «پدافندهای لرزان» ،

ولی به فرماندهی یک «شیرِ شجاع» با «شمشیرِ قابلِ دفاع»

پیروز می شوند بر سپاهی متشکّل از «شیرهای غُرّان» با «شمشیرهای بُرّان»،

ولی به فرماندهی یک «گوسپندِ ضعیف» با «روندِ نحیف»؛

زیرا مهم،«نقشِ مدیریّت» همراه با «نقشۀ مبتنی بر عقلانیّت» است.

امروزه کشورهای «فقیر» و «پای در قیر»،

کشورهایی هستند که «مدیرانِ بی کفایت» و «وزیرانِ بی لیاقت» دارند،

اگر چه دارای «ذخائرِ زیرزمینی» و «منابعِ طبیعی» باشند. 

این «مدیرانِ ورجاوند» هستند که می توانند کشور را «توانمند» بسازند؛

اگر چه فاقدِ هر گونه «منابعِ ثمین» و «ذخائرِ زیرِ زمین» باشد.

برای ساختنِ «بنایی نُو» با «مبنایی پیشرُو»،

مدیر ،«ستونی استوار» است و «کانونی پایدار» .

بیاییم مدیرانی برگزینیم که برای بنای «جامعۀ فردا»،«ایدۀ پس فردا» داشته باشند

و برای آن بنا «پایه ای پایدار» و «سرمایه ای سرشار»باشند.

#شفیعی_مطهر

---------------------------------------

پدافند: دفاع ، عملیاتی رزمی به منظور جلوگیری از موفقیت دشمن

غُرّان: آواز گران و مهیب برآورنده، در حال غریدن ، فریادکنان

ثمین:گران بها، گران قیمت


کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ تیر ۹۸ ، ۰۵:۴۷
سید علیرضا شفیعی مطهر


هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1305


«شادیِ فَرناسی» یا «بی سوادیِ سیاسی»؟!


در هر «وادی» بدترین نوعِ «بی سوادی»،

نه تنها «شادیِ فَرناسی»،که «بی سوادیِ سیاسی» است. 

بی سوادِ سیاسی بدتر از «جمادِ بکری»،دُچارِ «انجمادِ فکری» است.

نگرشِ او به «رویدادهایِ اجتماعی» و «بیدادهایِ انتزاعی»،

نه از روی «فهم و آگاهی»،که از روی «وهمِ واهی» است.

او از «دقایق،بی خبر» و نسبت به حقایق «کور و کر»است. 

او نه علاقه ای به «تَرکِ تحجُّر» دارد و نه به «دَرکِ تفکُّر».

از جهالتِ خود نه تنها«نمی نالد»،بل که بدان «می بالد».

از «کیاست،زار» است و از «سیاست،بیزار».

بیچاره نمی داند که «آرزوی سیاست گریزی» نتیجۀ «خوی کیاست ستیزی» است.

اگر شهریاران به «فساد می گرایند» و «بابِ بیداد می گشایند»،

ناشی از «قصورِ سیاسی» و  عدمِ «شعورِ سَیّاسی» مردم است.

کسانی به «سوءِ فهم می رسند»،که به  «سوی وهم می روند»!

در نظامی که سهمِ شهروندان «رنج» است و سهم شهریاران ،«گنج»،

مقصّر نه تنها «شهریارانِ زورگو»،که «شهروندانِ بله قربان گو» هستند!


#شفیعی_مطهر

-----------------------------------

فَرناس: غافل ، نادان ،خواب آلود

جماد بکری : هر موجود بی جان و بی حرکت و دست نخورده

انجماد: یخ بستن ، جامد گردیدن،تحجُّر

کیاست: زیرکی ، تیزهوشی، دانایی ، فراست 


کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ تیر ۹۸ ، ۰۶:۲۱
سید علیرضا شفیعی مطهر


هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1304


«اصلِ برائت» در «فصلِ فضیلت»


«فرشتۀ داوری» و «سرشتۀ دادوری»،

با دو بالِ «عدالت» و «وکالت» 

می توانند در آسمان بشریت «هماواز» به «پرواز» درآیند.

هر «متّهم» بدون هر گونه «همّ و غم»،

باید بتواند بدون هیچ «تشویش» از «حقوقِ قانونی خویش» دفاع کند. 

متهّم تا «اشتباهش،ثَبات» و «گُناهش،اِثبات» نشده،

نه «شایستۀ هین» است و نه «بایستۀ توهین» .

هر شهروند دارای «احترام» و توهین به او «حرام» است

و هر انسان،«پاک»، و متهّم کنندۀ او «هتّاک» است. 

در «فصلِ فضیلت»،«اصل،برائت»است.

بیاییم حرمت همۀ انسان ها را «پاس داریم» و نُخبگان را «سپاس گزاریم»!


#شفیعی_مطهر

---------------------------------------  

سرشته: آمیخته ، آغشته ،خمیر گشته، آفریده

ثَبات :قرار،قیام،پایداری،استواری،پابرجابودن در امری

هین: هان،آگاه باش 

هتّاک: بدزبان ، کسی که مردم را رسوا می کند


کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ تیر ۹۸ ، ۰۵:۵۷
سید علیرضا شفیعی مطهر


هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1303


«بهبودی» یا «نابودی»؟!


در جامعه هیچ چیز «ناپاک تر» و «خطرناک تر» از این نیست،

که مردم احساس کنند «فهمی» دارند،ولی در ادارۀ میهن خود «سهمی» ندارند!

مردمی «فهیم» اگر حس کنند در همه امور «سهیم» هستند،

با «کمالِ جود» و «مجالِ وجود» 

از کیانِ جامعه «پاس می دارند» و مدیرانِ خدوم را «سپاس می گزارند»؛

ولی اگر احساس کنند که حاکمانِ «لئیم» برایشان «تصمیم» می گیرند،

و آنان را «زار» و «ابزار» می پندارند،

در این صورت برای جامعه به جای «بهبودی» به «نابودی» می اندیشند!

 حاکمانی که خود را «ناقدِ نبوغ» و مردم را «فاقدِ بلوغ» می پندارند،

خود «گرفتارِ تفرعُن» و دور از «مدارِ تمدُّن» اند! 

آنان که «مصدّق» را «دق» دادند، 

اکنون در «زباله دانی تاریخ» به «چهارمیخ» کشیده شده اند!


#شفیعی_مطهر

---------------------------------------- 

زار: ناتوان، رنجور، ضعیف، خوار، زبون، درمانده

ناقد: سره کننده، زرسنج ،نقدکننده ، جدا کنندة خوب از بد

تفرعُن: خودخواهی و تکبر و خودنمایی ،گردنکشی ،زشتخویی،مانند فرعون متکبر و ستمکار بودن،خودپرستی ، تکبر

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ تیر ۹۸ ، ۰۵:۵۶
سید علیرضا شفیعی مطهر


هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1302


«سمای کردار» و «سیمای رفتار»

«دانش» بدونِ «بینش»،

«باری بر دوش» است و «کاری مخدوش»!

«دانش و بینش» نیز بدون «کُنش»،

نه «بالی برای پرواز»،که «وبالی برای پیشتاز»است.

همچنین «کُنش» بدون «دانش» نیز

«روالِ گمراهی» و «کمالِ دُژآگاهی» است.

بیاییم برای «رهایی» از «پیلۀ تنهایی»،

هر «آن» و هر «زمان» ،

 بر «گوهرِ دانش بیفزاییم» و خود را با «زیورِ بینش بیاراییم».

سپس «عُصارۀ گفتارها» و «گزارۀ نوشتارها» را 

در «سمای کردار» و «سیمای رفتار» تبلور بخشیم!


#شفیعی_مطهر

------------------------------------- 

سما:  آسمان، سپهر، فلک

وبال:  سختی ، عذاب، بَدی سرانجام

دُژآگاه: بَددل ، بداندیش، بدخوی، به خشم آمده .

پیله: محفظه ای که کرم ابریشم و بعضی حشرات دیگر با لعاب دهان خود، دور خود درست می کنند و پس از طی کردن دورة دگردیسی و بالغ شدن ، از آن خارج می شوند


کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ تیر ۹۸ ، ۰۴:۴۷
سید علیرضا شفیعی مطهر


هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1301


«بور» یا «زنبور»؟!


هر «زنبور» برای این که «بور» نباشد،

با «نهایتِ جهد» به منظورِ تولیدِ یک «لیوانِ شهد»،

برای نوشیدن قطره ای از«مُلِ مینو» بر روی دو میلیون «گُلِ خوشبو» می نشیند.

معلم نیز برای نوشاندنِ «جُرعه ای از جامِ حکمت» 

و خوراندنِ «لُقمه ای از طعامِ معرفت» به شاگردانش

ناگزیر است برای کسبِ «کیمیایی از بینش»،خود «دریایی از دانش»را بنوشد.

چه زیبا فرمود «میرِ بیان»،«امیرِ مومنان» علی(ع):

«کونوا کَالنَّحل»؛چون زنبورِ عسل باشید!


#شفیعی_مطهر

------------------------------------

بور: کسی که از عهده انجام کار برنیامده و شرمنده شده باشد.

شهد: عسل،انگبین

مُل: می انگوری،شراب

مینو: بهشت

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۹۸ ، ۰۵:۲۳
سید علیرضا شفیعی مطهر



هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1300


«راهِ بهبودی» یا «چاهِ نابودی»؟!


هر مار برای رهایی از «حصارِ ایست» و «استمرارِ زیست»،

ناگزیر از «بازسازی» و «پوست اندازی» است.

ماری که نتواند هر از چند گاه «خود را بازسازد» و «پوست اندازد»،

گزیری جز«خوردن از لَرگ» و  «دل سپردن به مرگ» ندارد! 

«دمار» در انتظار آن «مار» است،

که «پوست اندازی را نمی داند» و «پیشتازی را نمی تواند»!

 ذهن هر انسانی نیز اگر نتواند «هر روز»،«به روز» شود، 

و در برابر هر گونه «تغییر» و «تنویر» بایستد،

نه «راهِ بهبودی»،که «چاهِ نابودی» را می پیماید!


#شفیعی_مطهر

-----------------------------------

ایست: ایستادن،توقّف

لَرگ: کاسه ٔگلی کثیفی که نزد سگ یا مرغ می گذارند(گویش محلی مردم گناباد خراسان)

 دمار: هلاک،تباهی،مرگ

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ تیر ۹۸ ، ۰۴:۵۴
سید علیرضا شفیعی مطهر


هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1299


«تحمیق با اغفال» یا «تحقیق با استدلال»؟!


«شعبده بازی ماهر» در «چشم اندازی ظاهر»،

در یک «همایشِ بزرگ» و در یک «نمایشِ سترگ»

با «کارهایی ساده» و «ابتکارهایی خارق العاده»،

«به تدریج» مردم را «گیج» می کند. 

او چشم ها را «خیره» و بر خردها «چیره» می کند.

مردم از «اوجِ جان» بر «موجِ هیجان» ،

«خودباخته» و «خردنشناخته»،

با «هورا» از او «اهورا» می سازند!

امّا روشنگری که در میانِ «جمعِ ناآگاهی»،«شمعِ آگاهی» برمی افروزد،

از هر سوی بر او «می تازند» و جسم و جانش را «می گدازند»! 

آن جا که خرد را «با غدر می رانند» و احساس را «بر صدر می نشانند»،

چه «خوار است تحمیق با اغفال» و چه «دُشخوار است تحقیق با استدلال»!


#شفیعی_مطهر

-----------------------------------

تحمیق: احمق شمردن

اغفال: گول زدن،فریب دادن

اهورا: به لغت اوستا وجود مطلق و اهورامزدا. هستی بخش بی همتا و خلاق عالم

غدر: بی وفایی ، خیانت ورزیدن، خیانت، مکر، حیله

خوار: آسان،سهل


کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ تیر ۹۸ ، ۰۶:۱۶
سید علیرضا شفیعی مطهر



هر پگاه نو با یک نگاه نو


#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1298


«طعمی از طعام» و «اَلَمی از آلام»


«فرگشتِ شادی» را با «گشتِ ارشادی» نمی توان آفرید.

گُلِ شادی باید در «بسترِ دِل» بشکفد،نه در «خاکسترِ گِل».

گُلِ شادی آن گاه در «نهانِ حق پژوه می شکفد»،

و «بنیانِ اندوه را می شکافد»،

که «مِهرِ عدالت» را بر بلندای «سپهرِ دلالت» فروزان ببیند.

آن چه «انسان را عذاب» و «جهان را التهاب» می دهد،

نه «جمادِ بِکر»،که «انجمادِ فِکر» است.

«اساسِ سلامتِ جهان»،«احساسِ کرامتِ انسان» است.

خورشیدِ شادی آن گاه «آبشارِ نور» و «انوارِ سُرور»بر سَرِ جهانیان فرو می بارد، 

که ما بتوانیم «اَلَمی از آلام» بکاهیم و به گرسنگان «طعمی از طعام» بچشانیم .

بیاییم همه به این پرسش پاسخ دهیم ،

که تاکنون از «انبوهِ مشکلاتِ بشر» و «کوهِ حاجاتِ یکدیگر» ،

کدام «گره ای کور را گشوده ایم» و کدام «گریوه ای دور را پیموده ایم»؟!

 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------------

اَلَم: درد، رنج،(آلام جمع اَلَم:دردها،رنج ها)

 فرگشت: متمادی و ادامه دار،پیش رفتن و تغییریافتن

دلالت: راهنمایی،برهان و دلیل

گریوه: پشته،تپه،گردنه

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ تیر ۹۸ ، ۰۶:۰۶
سید علیرضا شفیعی مطهر