سخن از اندیشه گفتن!
من«سخن» را «باد» و «اندیشه» را«آتش» دیدم.
باید نخست «آتش» را گیراند، «باد» سپس آن را می پراکند.
(با الهام از سخن محمود دولت آبادی)
سخن گفتن از اندیشه دلی سرشار می خواهد
دلی سرشار از عشق و سری «سربار» می خواهد!
(شفیعی مطهر)
سخن از اندیشه گفتن!
من«سخن» را «باد» و «اندیشه» را«آتش» دیدم.
باید نخست «آتش» را گیراند، «باد» سپس آن را می پراکند.
(با الهام از سخن محمود دولت آبادی)
سخن گفتن از اندیشه دلی سرشار می خواهد
دلی سرشار از عشق و سری «سربار» می خواهد!
(شفیعی مطهر)
مترسک خودباخته!

(شفیعی مطهر)
سراب!

من مردمی را دیدم اسیر عسرت و آمال و خفته در دخمه خیال؛
اینان بدین امید نشسته اند تا سبد را پر از اب کنند و سبو را پر از سراب!!
(شفیعی مطهر)