#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 666)
«نگریستن نژند» و «گریستن با لبخند»!
من نویسنده ای «طنزنویس» را دیدم با قلمی «سلیس»،
که غم های بشری را عدم «می انگاشت»
و دردها را با قلم طنز «می نگاشت»،
تا بتواند به دنیا «بخندد» و به آن «دل نبندد».
من طنز را «زبانی ملیح» و «بیانی فصیح» دیدم،
که می کوشد «دردی جانسوز» را با «شگردی پندآموز» درمان کند!
طنز،«نگریستن نژند» است و «گریستن با لبخند»!
هر رنج و اَلَم که هست،انگار که نیست!
هر غُصّه و غم که هست،انگار که نیست!
خوبیّ و خوشی که نیست،انگار که هست!
تبعیض و ستم که هست،انگار که نیست!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------
سَلیس: روان،نرم،رام،آسان
ملیح: نمکین،نمک دار،خوش نمک
فصیح: زبان آور،خوش زبان
شگرد: روش،طریقه،فن و طرز عمل
نژند: اندوهگین،افسرده،پژمُرده
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
