هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد ویژۀ نیمۀ شعبان)
«قانونِ انسانی» یا «افیونِ شیطانی»؟!
من «آیینی مرسوم تر از سلام» و «دینی مظلوم تر از اسلام» ندیدم!
دینی که آمده بود تا از هر «زاده»،یک «آزاده» بسازد
و از «سرنوشت زمین»،«بهشت برین»!
ولی در «درازای زمان» و در «پهنای زمین»،
چه خودکامگانی با «تیغ آخته» بر «ستیغ آن تاخته»،
و این «لباس کرامت» را به «تلبیس لئامت» آلودند .
خلفایی «خودکامه» با «عمّامه»
و شاهانی با «تاج»،«تاراج» کردند !
راهِبانی با «ریشِ ریایی»،«ریشۀ شکوفایی» را زدند
و طالِبانی با «تیشۀ تباهی»،«اندیشۀ الهی» را!
جاه طلبانی از این «قانونِ انسانی»،«افیونِ شیطانی» ساختند
و صاحب منصبانی از «مُجیر عزّت و آزادگی»،«زنجیر ذلّت و بردگی» پرداختند!
به جای «داد»،«بیداد» را نشاندند
و به جای «انتقاد»،«انقیاد» را!
بر سر «راه سداد»،«چاه انسداد» کَندَند
و «شکوفاییِ استعداد» را با «میراییِ وِداد» خشکاندند!
از «فرشتۀ عدالت»،«رشتۀ ضلالت» باقی گذاردند
و از «نماد فضیلت»،«عناد رذیلت» را!
«آزادگان را اسیر» کردند و «آزادگی را تحقیر» !
«چاپلوس ها را به قدر رساندند» و «دستبوس ها را بر صدر نشاندند»!
«روایت را تحریف» کردند و «درایت را تضعیف» ،
تا بتوانند بر «تفکُّر بتازند» و «تحجُّر را بنوازند»!
وااسفا که «یارانی را با فریب» و «بسیارانی را با تخریب»،
«با جفا راندند» و «به انزوا کشاندند»!
ولی با همۀ این «مصائب»،فرزانگانی «صائب»،
هنوز چون «شمعی می سوزند» و «جمعی را می افروزند»
و در برابر ستم نه تنها با «سرمایه»،که از «سر،مایه» می گذارند !
اینان با «ستم می ستیزند» و با «ستمگر درمی آویزند»؛
زیرا بر این باورند که در «مکتب احرار» و «مذهب انتظار»
«پیروزی غایی» و «بهروزی نهایی»،
با «حقداران» و «حقیقت مداران» است!
#شفیعی_مطهر
----------------------------------
افیون: تریاک،شیرۀ خشخاش
آخته: برکشیده،برافراشته،بیرون کشیده
ستیغ: قلّۀ کوه ،راست ایستاده مانند ستون
مُجیر: فریادرس،پناه دهنده
سداد: راست و درست بودن،به راه راست بودن،راستی و درستی،استقامت،درستکاری
انسداد: بسته شدن،بندشدن،بندآمدن
وِداد: دوستی،محبت،دوست داشتن
صائب: راست و درست،حق و رسا
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر