«نردبانِ قدرت» و «پلّکانِ شوکت»
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 779)
«نردبانِ قدرت» و «پلّکانِ شوکت»
برآمدن بر فرازِ «قُللِ رفیع» و «مَحلِّ منیع»
«بسی ترسناک» و «بسیار وحشتناک» است؛
امّا خطرِ واقعی ،نه «ارتفاعِ بلند»،که «سقوطِ دردمند» است.
«صعود» لزوما «سقوط» در پی ندارد؛
ولی همه سقوط کنندگان کسانی هستند،
که نخست «راهِ صعود را پیموده اند»،
سپس به درّه خطر «سقوط نموده اند»!
بنابراین همه کسانی که «مغرورانه» و «مستانه»
از «نردبانِ قدرت» و «پلّکانِ شوکت»بالا می روند،
«گوشِ استماع را بگشایند» و «خروشِ ارتفاع را بِپایند»!
زیرا هر که بر فرازِ «اریکه ریاست» و «باریکه سیاست»
«بالاتر نشست»،«استخوانش سخت تر خواهد شکست»!
چه زیبا می سراید این سراینده مانا،حضرت مولانا:
نردبانِ خلق این ما و منی اسـت
عاقبت زین نردبان افتادنی است
هر که بالاتر رود ابله تراست
کاستخوان او بَتَر خواهد شکست
#شفیعی_مطهر
------------------------------
منیع: استوار و بلند، جای بلند و سخت
استماع: شنیدن،نیوشیدن،گوش فرادادن
خروش: بانگ و فریاد از روی خشم و قهر،شور و غوغا
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
