سخن مطهر

 هر پگاه نو  با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 839)

«امید آینده» و «نوید پاینده»!

من «قایق سهراب*» را «زورقی پرشتاب» دیدم، 

انباشته از «مسافران خسته» و «مهاجران دل شکسته» ؛ 

آنان که روی به سوی «رویاها» داشتند 

و سفر به سوی شهری پشت «دریاها» . 

در حالی که اگر شهر رویاها «خوب» و «مطلوب» است، 

باید آن را «با ملاک شناخت» و در «همین خاک ساخت»!

این سرزمین، «خانه شید» است و «آشیانه نشید».

ما با این خانه «یگانه» ایم و با دیگر خانه ها،«بیگانه»!

«پناه» و «زادگاه» ما این خاک است.

ما «ریشه در خاک» داریم و «اندیشه در افلاک».

«امید آینده» و «نوید پاینده» را 

نه در «فردوس برین»،که باید در «همین سرزمین» بسازیم.

#شفیعی_مطهر

------------------------------------------

شید:  نور،روشنایی،آفتاب

نشید: سرود و آواز

*- اشاره به شعری از سهراب سپهری:

قایقی خواهم ساخت
خواهم انداخت به آب
دور خواهم شد از این خاک غریب
که در آن هیچ کسی نیست که در بیشه عشق
قهرمانان را بیدار کند.....

 پشت دریا شهری است
که درآن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است
شاعران وارث آب و خرد و روشنی اند. 

پشت دریاها شهری ست!
قایقی باید ساخت!