سخن مطهر

  هر پگاه نو  با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 840)

«دهرِغُصّه ها» و «شهر قصّه ها»

من «زاغِ غُصّه ها» و «کلاغ قِصّه ها»را 

نه در «تاب های کوکی»،که در «کتاب های کودکی»دیدم، 

که هم «پر و بال» داشت و هم «آرزوی وصال»؛ 

اما نه به «خانه اش» رسید ،نه به «آشیانه اش»؛ 

زیرا در «دهرِ غُصّه ها» و «شهر قصّه ها» مانده بود. 

قصّه ها،«حاملِ تَمثیل» اند و «قابلِ تَاویل».

«قصّه ها را می سازند»،تا با آن «غُصّه ها را بپردازند».

گاهی «حکایتی»،«آیتی» است 

از «حقیقتِ وجود» و «واقعیتِ موجود».

در شهر قصّه ها همه «پدیده ها» و  «آفریده ها» با ما سخن می گویند.

آن ها «رازِ هستی» و «آغازِ اَلَستی» را 

با «زبانی نمادین» و «بیانی بنیادین»به ما بازمی گویند.

برای «درکِ این زبان» و «فهمِ این بیان»،

باید «هوشی ژرف» و «گوشی شگرف» داشت.

گاهی نمی توان به کتابی بیان نمود

حرفی که یک حکایت کوتاه می زند

#شفیعی_مطهر

------------------------------------ 

تاب: بادپیچ،بازپیچ،ریسمانی که دو سر آن را به شاخه درخت یا جایی دیگر ببندند و در آن بنشینند و در هوا به جلو و عقب حرکت کنند

کوک: بخیه بزرگ،به هم دوختن پارچه با نخ و سوزن

دهر: روزگار بی پایان،زمان دراز

 تاویل:  بازگشت کردن از چیزی،بازگردانیدن،تعلبیر و تفسیر باطن کلام،شرح و بیان

پرداختن: آراستن،فارغ شدن،کارسازی کردن،مرنب کردن

 آیت: نشان،نشانه،دلیل،حجت