سخن مطهر

هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 959) 

  «مات»ها و «دیپلمات»ها!!

من «طوطی سخنگو» را چون «لوطی پرهیاهو» دیدم. 

همه به سخنانش «هوش می دارند» و «گوش می سپارند»؛ 

امّا کسی برای «حَسبِ حکمت» و «کسبِ معرفت»، 

سخنان او را نه «تاویل» می کند و نه «تحلیل». 

همه می دانند «انگیزه گفتار» و «آمیزه رفتارِ» طوطی، 

نه «تایید بخردانه»،که «تقلید کورکورانه» است. 

چه «تشابهی ژرف» و «شباهتی شگرف» وجود دارد، 

بین این «پرنده سخنگو» و «گوینده خوشخو» ،

با «رجال سیاسی» دارای «خصال دیپلماسی»! 

آن بر «پایه غریزه» سخن می گوید و این بر «داعیه انگیزه»، 

در آن «دروغ» نیست و در این «فروغ»! 

آن «فریب» را نمی داند و این «شکیب» را! 

آن «صداقت» دارد و این،«سیاقت»!  

دو گروه آن گونه «سخن می گویند» و «دشمن می جویند»، 

که «باید»،نه «شاید»! 

اینان «مات» هایند و «دیپلمات»ها!! 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------  

مات: سرگردان،حیران،مبهوت،سرگشته،در اصطلاح شَترَنج به شاهی می گویند که گرفتار شده و راه گریز ندارد 

لوطی: جوانمرد،باغیرت،رند،بی باک

دیپلماسی: سیاست،علم سیاست،کار سیاست،فن ارتباط با کشورهای دیگر 

داعیه: علت،سبب،خواهش و اراده

سیاقت: روش خواندن و بیان کردن 

شکیب:صبر و آرام 

شاید: شایسته است