«حیای بینش» در «حیات آفرینش»
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 966)
«حیای بینش» در «حیات آفرینش»
«شبنم شرمِ بُلبُل» بر «گونه نرمِ گُل»
تجلّی «حیای بینش» است در «حیات آفرینش».
انسانی که خود را به زیور «شرم و حیا نمی آراید»،
قطعاً «خطِّ خطا می پیماید».
برای «جوانِ شریف» و «انسانِ حَنیف»،
«شرم،شرفی شایسته» است و «آزرم،هدفی بایسته».
«حیا،حُرمتِ حیات» است و «پروا،پروانه نجات».
«شرم ،حافظی استوار» و «آزرم،محافظی ماندگار» است،
که «هماره و همیشه»،«انسانِ خردپیشه» را
از «پستی ها» و «سرمستی ها» نگه می دارد.
#شفیعی_مطهر
--------------------------
حنیف: راست ، مستقیم،ثابت و پایدار در دین،پاک نهاد
آزرم: شرم،حیا،نرمی،رفق،شفقت،بزرگی و شرف و عزّت و حُرمت
پروا: صبر و قرار،آرام،شکیبایی،طاقت،میل و رغبت،توجه،بیم و ترس
پروانه: اذن،اجازه،جواز،حکم،فرمان
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
