«راه آگاهی» یا «چاه تباهی»؟!
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1035)
«راه آگاهی» یا «چاه تباهی»؟!
احمق ها دو گروه اند:
یکی آنان که هیچ «نمی دانند»،ولی سکوت را «نمی توانند».
و دیگر کسانی که خیلی «می دانند»،ولی بجاگفتن را «نمی توانند».
دانستن ،«ظرفیّت راهبُرد» می خواهد و «عقلانیّت کاربُرد».
آن جا که «ادّعای دانش» به «ارتقای بینش» نینجامد،
آن دانش نه «بال»،که «وبال» است!
در «دانش آموزی» و «تجربه اندوزی»،
مهم تر از «ظرف»، «ظرفیّت» است.
نهال،هر چه «پُربارتر»،«باوقارتر»،
و هر چه «بی بارتر»،«بیعارتر»!
چه بسیار افرادی که «توهُّم دانایی»،آنان را از «تفهُِم و دانش افزایی» بازداشته
و حجمِ «کوهی از دانش» و «انبوهی از پژوهش»،
نتوانسته به او «بینشی نو» و «گزینشی پیشرو» ببخشد،
تا او بتواند «راه آگاهی» را از «چاه تباهی»بازشناسد!
#شفیعی_مطهر
------------------------------------
راهبُرد: روش و راهی است که ما را به هدفمان نزدیک می کند
وبال: سختی، عذاب، سوء عاقبت،وخامت امر
وقار: سنگینی، بردباری، بزرگواری
بیعار:بی شرم،بی حیا
توهُّم: گمان بردن، به گمان افتادن، خیال و گمان کردن
تفهُّم: فهمیدن،دریافتن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
