«آرایه باغ» و «پیرایه راغ»
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد1039 )
«آرایه باغ» و «پیرایه راغ»
در دل هر «نهالِ رویَنده» و «درخت سبزِ زنده» ،
«بوستانی ارزنده» و «باغی برازنده» ،
«خفته» و «نهفته» است.
درخت،«زبانِ سبزِ زمین» است و «فریادِ سُرخِ زمان».
او از «خاک ،سَر برمی کشد» و به سوی «افلاک پَر می کشد».
درخت،«آرایه باغ» است و «پیرایه راغ».
درخت،به «کوه»،«شکوه» می بخشد و به «مجروح»،«روح».
آغوشِ درخت برای پرندگان «گرم ترین لانه» است و «نرم ترین آشیانه».
دوست و دشمن را چون «دایه می نوازد» و بر سرشان ،«سایه می اندازد».
گاه کودکان با او به «جنگ برمی خیزند» و بر او «سنگ می ریزند»،
امّا درخت نه تنها «نیوه نمی کُنَد»،که بر سرشان «میوه می اَفکَنَد».
چون درخت را بی رحمانه «درهم شکستند» و ارکان وجودش را «از هم گُسستند»،
حتّی بزرگ ترین دشمن خود یعنی«تبر را دسته» می بخشد
و «هر رهگذر را ثمر شایسته»!
بیاییم «بلندنظری» و «اَفرَندنگری» را
نه از «سنگِ سخت»،که از «فرهنگِ درخت» بیاموزیم.
تا همه در سایه سارِ ما «رامش گیرند» و «آرامش پذیرند»!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------
آرایه: زینت،زیبایی
پیرایه: زیب،زینت،زیور،آرایش
راغ: مرغزار،صحرا،دامن کوه
نیوه:ناله،خروش،نوحه،گریه
افرند: فرّ و شکوه ،زیب و زیبایی
رامش: آرامش،آسودگی،فراغ و سکون
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
