«شورِ شیرین» و «شعورِ بنیادین»
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1042)
«شورِ شیرین» و «شعورِ بنیادین»
«مِهروَرزی» در غیابِ «خِرَداَرزی» ،
نه «یارِ شاطر»، که «بارِ خاطر» است.
مِهرورزی،«جوششِ چشمه احساس» است و «کوششِ کرشمه حسّاس».
اما این «جوششِ فعّال» و «کوششِ لایزال»
به «پرتوی از خِرَد» برای «شناخت نیک و بد» نیاز دارد.
مِهرورزی ،«نمادی از شور» است و خِرد،«نمودی از شعور».
شعور،راه را «می نماید» و شور آن را«می پیماید»!
زندگی آن گاه «روی رستگاری می بیند»،که «سوی خردمداری را برگزیند».
وقتی ما «شوری شیرین» را با «شعوری بنیادین» بیامیزیم،
آن گاه می توانیم «بنای زندگی»را بر «مبنای ارزندگی» بسازیم!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------
شور: هیجان،آشفتگی،آشوب،غوغا و فریاد
شعور: دانستن و دریافتن، فهم و ادراک
خِرَداَرزی: ارزش قائل شدن برای عقل و خرد
یار شاطر: دوست زیرک،رفیق چابک و چالاک
بار خاطر: مُخِّلِ صحبت،کسی که موجب مزاحمت و اندوه هم نشینان گردد
کرشمه: ناز ،غمزه،اشاره با چشم و ابرو
حسّاس: حس کننده،دریابنده
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
