«کُنشِ ابلهانه» و «واکُنشِ بِخردانه»!/1103
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1103)
«کُنشِ ابلهانه» و «واکُنشِ بِخردانه»!
«طینتِ کژدُم،نیش» است و «طبیعتِ مردُم،نوش».
او «بایسته نیش» است و ما «شایسته نوش».
این «کُنشِ کور» را ما نباید با «واکُنشِ غرور» پاسخ دهیم؛
زیرا فرمانروای او «زاده غریزه» است،نه «اراده ستیزه»؛
ولی فرمانروای انسان «آیه انسانیّت» است و «آرایه عقلانیّت».
«هار» را باید «مهار» کرد و «ثار» را «نثار»!
«کینه» را باید با «سکینه» تلافی کرد
و «بوری» را با «صبوری»!
«شرارت» را باید با «بصارت» درمان کرد
و «رذیلت» را با «فضیلت»!
خودکامه ای که «ستم» و روزگار مردم را «جهنّم» می کند،
او نه «سلطانی کبیر»،که «پریشانی حقیر» است.
او «بیمار» است و نیازمندِ «تیمار»!
بیاییم «زلالِ مدد» را به پای «نهالِ خرد» بریزیم
و «کنش های ابلهانه» را با «واکنش های بخردانه» پاسخ دهیم!
#شفیعی_مطهر
---------------------------------------------
طینت: خلقت،سرشت،خوی
نوش: شهد، عسل ،انگبین،هر چیز گوارا و شیرین
هار: سگ گزنده،حیوان وحشی
ثار: خون
سکینه:وقار،آرامش،آهستگی
بوری: شرمندگی آدم ناتوان
تیمار: پرستاری و مراقبت بیمار،غمخواری،دلسوزی
مدد: یاری،کمک،فریادرسی
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
