«سقفِ آزادی» و «سقیفِ نقّادی» فرگرد 1335
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1335)
«سقفِ آزادی» و «سقیفِ نقّادی»
هر جامعۀ «آزاد» متشکّل از مردمی «نقّاد» است.
برای «زبانِ آزادی» و «بیانِ نقّادی» در سپهرِ جوامعِ غیرآزاد
«سقفی مسدود» و «سقیفه ای محدود» وجود دارد.
بلندای «سقفِ آزادی» و «سقیفِ نقّادی» برای هر مردمی
برایندی از بلندایِ «قامت» و «استقامتِ» انسان های فکور آن جامعه است.
هر گاه متفکّران جامعه «قامت برمی افرازند»
و در برابر تحمیل خفقان «استقامت می ورزند» ،
این سقف هم «سر برمی کشد» و «بر سینۀ سپهر سرمی کشد».
ولی اگر مردمی «سربه زیر» و «پای در قیر»
«ژرف دیدن» و «شگرف اندیشیدن» را
به دیگران «واگذارند» و خود را «خوار دارند»،
این سقف چون «رود»،بر سرهای سرفرازان«فرود» می آید
و می کوشد تا انسان های «فکور» و «باشعور» را
وادار به «تسلیم» و «تعظیم» کند.
چون سقف آزادی در جامعه ای «کوتاه» و «جانکاه» شود،
انسان های بزرگ ناگزیر یا در «گوشۀ عُزلت می پوسند»
یا «دست قدرت را می بوسند»
و آن قدر در برابر «عالَم و آدم»،«سر خَم» می کنند،
که ناچار اینان نیز در این «بیغوله»،«کوتوله» می شوند!
آزادی چون «مهرِ درخشان» بر سینۀ «سپهرِ انسان» «می تابد»
و هیچ سقفی را «برنمی تابد».
انسان جز در «نورِ آزادی» و با «شعورِ نقّادی» به کمال نمی رسد.
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------
سقیف :سقف، پوشش خانه ،آسمانه
بیغوله: کنج، گوشه، بیراهه، ویرانه، گوشه ای دور از مردم
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
