سخن مطهر

آزادی بیان در رژیم‌ هردمبیلی!!

قصّه‌های شهر هرت،قصّۀ 191

شفیعی مطهر

در رژیم‌هایی چون رژیم سلطنتی شهر هرت، آزادی بیان و فعّالیّت فکری ناممکن است.

حتّی افراد، فارغ از آنچه در درون دارند، ناگزیرند خودشان را با الگوی رسمی وفق دهند،

قید و بندهایی هست که نمی‌گذارند شخصیّت در افراد پرورده شود؛ و فضایی که در آن

جان و ذهن انسان حرکت می‌کند، دائماً تنگ‌تر و تنگ‌تر می‌شود...

آن‌هایی که سعی می‌کنند از خودشان در برابر چنین تحولاتی دفاع کنند شمارشان

افزون‌تر می‌شود؛ آن‌ها اعتراض می‌کنند و خواستار تغییر می‌شوند.

نظام سلطنتی شهر هرت اما به همۀ خواست‌ها فقط یک پاسخ می‌دهد و آن

توسُّل به زور انبوه در برابر ناراضیان .

برای همین است که دولت‌های توتالیتر نمی‌توانند بی وجود پلیس سیاسی،

دادگاه‌های فرمایشی، حکم‌های غیرقانونی، اردوگاه‌های کار اجباری، و اعدام‌هایی

که غالباً نوعی آدم‌کشی است، سر کنند.

********************

روزی یکی از زندان‌بانان شهر هرت یک زندانی را نزد دکتر می‌برد.

به دکتر می‌گوید: آقای دکتر ، سم خورده مسموم شده.

دکتر می‌پرسد: چرا بدنش کبودشده است ؟

پاسخ می‌دهد: آخر به زبان خوش که نمی‌خورد !

دکتر باز می‌پرسد: اصلاً چرا به او سم خورانیدید؟

زندانبان پاسخ می‌دهد: مثلاً خودش می‌خواسته خودکشی کند!

دکتر مجدّداً می پرسد: حالا چه خلافی کرده؟

زندانبان می‌گوید: در کتابش نوشته :

«روزی یکی از ندیمان اعلی‌حضرت گریه می‌کرده.

شاه از او می‌پرسد: چه شده؟

ندیم پاسخ می‌دهد: پسرم عاشق شده است!

شاه می‌پرسد: حالا عاشق کدام دختر شده است؟

ندیم پاسخ می‌دهد: هر کسی را که شما صلاح بدانید!»

دکتر می‌گوید: این که حرف بدی نیست.

زندانبان توضیح می‌دهد: آثار تشویش‌آفرین این نویسنده این یکی که نیست.

او در همۀ آثارش به اعلی‌حضرت طعنه می‌زند. مثلاً در جای دیگر نوشته:

«وقتی اعلی‌حضرت هردمبیل از سفر فرنگ برمی‌گردد، یک خبرنگار خارجی

از او می‌پرسد: آیا اعلی‌حضرت در فرنگ مشکل زبان نداشتند؟

شاه می‌گوید: من نه،ولی فرنگی‌ها چرا!»

دانلود رایگان کتاب‌ها و دیگر آثار این قلم در کانال گزین‌گویه‌های مطهر

https://t.me/nedayemotahar