سخن مطهر

درستکارترین شهروند شهرهرت!!

قصّه‌های شهر هرت- قصّۀ 197

 شفیعی مطهر

برای سنجش درستکاری جمعی از مردم شهر هرت در سمت چپ درِ خروجی ِ یک سینما چند سکّۀ طلا و یک موبایل گران‌قیمت گذاشتند و یک دوربین مخفی هم در جای مناسبی نصب کردند.

از صبح تا غروب هر کس آن‌ها را دید،شادمانه بسویش شتافت و آن‌ها را برداشت. متولّیان این کار سکّه‌ها و گوشی را از آنان پس می‌گرفتند و دوباره سرِجایش می‌گذاشتند.

تا نزدیکی غروب جوانی از در بیرون آمد و بی‌اعتنا به طلاها و گوشی به راهش ادامه داد. 

در این موقع همۀ افراد ناظر شادی‌کنان هورا کشیدند و برای او کف زدند و او را به عنوان درستکارترین جوان شهر بر سر دست گرفتند و در شهر گرداندند و جوایز ارزنده‌ای به او دادند.خبرنگاران رسانه‌های نوشتاری و شنیداری و دیداری بسیار از او تجلیل کردند.

پس از پایان مراسم وقتی جوان به تنهایی بسوی خانه‌اش می‌رفت یک خبرنگار کنجکاو همراه او رفت و در تنهایی از او پرسید:

واقعاً شما چه فکری کردی که از این همه سکّه و گوشی گران‌قیمت گذشتی؟

جوان پاسخ داد: 

آخر چشم چپ من مصنوعی است و من جیزی ندیدم!!من نمی‌دانم از غروب تا حالا چه خبر است!!

دانلود رایگان کتاب‌ها و دیگر آثار این قلم در کانال گزین‌گویه‌های مطهر

https://t.me/nedayemotahar