سخن مطهر

خاطره‌ها و مخاطره‌ها

خوش به حالت که این قدر خوبی!

در سال‌های خیلی قدیم دوستی داشتم ساده‌دل،بی‌ریا و مخلص و بی‌کَلَک به نام خیرالله آذرنوش. او کارگری می‌کرد و اصلاً سواد نداشت.هر وقت با هم روبه‌رو می‌شدیم ،تکیه کلامش این بود: 

«خوش به حالت که این قدر خوبی»!

من آن زمان‌ها دربارۀ معنی و مفهوم این جمله نمی‌اندیشیدم و آن را جزو تعارفات معمول ارزیابی می‌کردم. 

اکنون سال‌های سال از آن زمان‌ها می‌گذرد و من از او بی‌خبرم ولی هر چه بیشتر روی این جمله فکر می‌کنم،بیشتر به مفهوم و ژرفای حکیمانه‌بودن آن پی می‌برم. من گر چه مصداق این جملۀ حکیمانه نیستم و آن را ناشی از حُسن نظر ایشان می‌دانم،ولی مفهوم جمله را بسیار حکیمانه ارزیابی می‌کنم . زیرا «خوب‌بودنِ» هر کس نشانۀ زیرکی و هوشیاری اوست. هر کس معنای زندگی را بفهمد و خوشبختی و رستگاری هر دو جهان را با هم بخواهد، بهترین گزینه «خوب بودن» است!

و من یقین می‌دانم این جمله برآمده از قلب پاک و زلال گویندۀ آن است؛زیرا سوادی نداشت که در جایی آن را خوانده و فراگرفته باشد!

بیاییم همیشه و همه جا و برای همه کس فقط «خوب» باشیم! خوب!!!

#شفیعی_مطهر