سخن مطهر

   جوشش خون «لاله» در میدان «ژاله»

اینجا میدان ژاله است ، میدان یورش «رجاله ها» بر لبخند« لاله ها».

اینجا میدان رویارویی رگبار« تیر» است بر گل نغمه های «تکبیر».                                        

اینجا نمایشگاه عظیم «شرافت بشر» است در برابر« شرارت شر» .

اینجا محل انتشار عطر «توحید» است از لب های شکوفه های« شهید» .

اینجا فرودگاه تندرهای «شور و نشور» است از بلندای« مناره های نور» .

اینجا میدان مصاف «دنائت» است با« مناعت» 

و عرصه تاخت و تاز عصاره «عداوت و قساوت» است بر اسوه های« استقامت و سخاوت» .

اینجا صدای شکستن بلور بغض ها فضا را« انباشته» 

و پرچم های خشم و خروش بر فراز گلدسته های قیام« برافراشته» است.

در اینجا هدیه سرخ گلوله های سرب« شاهی» برای قلب های عاشقان« الهی» ، لحظه ها را« خونین» و ثانیه ها را «عطرآگین» کرده است .

در اینجا گل «قرب الهی» با نسیم« سرب شاهی» شکفته می شود و غنچه« قرابت» با شمیم «شهادت» .

در اینجا سینه سُرخان «عاشق» در زُلال خون« شقایق» پَر می شویند و خون چکان تا خلوتگاه خورشید پَر می کشند .

در اینجا سنگینی بار فاجعه ، پشت واژه ها را «می شکند» و حجم وسیع مصیبت ، گستره گسترده کلمات را« می آگند».

در اینجا آن قدر «بذرهای جمال» در دل خاک« نهفت» که نمی دانم فردا - در بهار آزادی - چقدر «گل های کمال» بر فراز خاک خواهد« شکفت» ؟!

چه «طراوت ها »که به« غارت» رفت ! و چه« لطافت ها» که گرفتار «شقاوت» شد!! 

   در یوم الله هفده شهریور ۵۷ فریاد " استقلال ، آزادی ، جمهوری اسلامی " با خون شهیدان« رنگین »شد و با شمیم عشق ،« عطرآگین».

در هفدهم شهریور ۱۳۵۷ تظاهرات میلیونی آزادی خواهان مسلمان در میدان ژاله (شهدا) به وسیله مزدوران گارد شاهی به خون کشیده شد و عده بسیاری از هم میهنان ما به شهادت رسیدند . گرچه سیمای این جمعه را سیاهی ستم شاه سیاه کرد - جمعه سیاه - ولی روی دیگر این سکه ، سرخی خون شهیدان بود که این روز را به نام " جمعه خونین " در تاریخ ثبت کرد . 

ضمن گرامی داشت یاد سرخ شهیدان به خون خفته هفده شهریور ، موفقیت و پیروزی همه رهروان راه سبز شهیدان و رسانیدن کلام و ابلاغ پیام این عزیزان را از درگاه خداوند متعال و معبود لایزال مسئلت دارم .

(شفیعی مطهر)