سخن مطهر

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب (56) 

خدای «ارحم الراحمین» و انسان «جهنم آفرین»!

من مردمی را دیدم که که چون حوصله «انتظار» نداشتند ، جهنم را در همین «دیار» به پا داشتند.
اینان با« رفتار»های «عذاب دهنده» و «گفتار»های« آزارنده»
چنان عرصه را بر یکدیگر «تنگ» می کردند 

که شراب را در کام یکدیگر«شرنگ» می کردند و 

از هر «رنگ»، «نیرنگ» می ساختند!
اینان چنان دنیا را« تنگ و تار» و خود را در« حصار انحصار» کردند 

که هر یک از آنان، بوستان جهان را «بی برگ» و رهایی را در« مرگ» می دیدند. 

(#شفیعی_مطهر)