ننگ عافیت طلبی!
شنبه, ۱۱ مهر ۱۳۹۴، ۰۸:۳۶ ق.ظ
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب (58)
ننگ عافیت طلبی!
من پسته هایی را دیدم .
آن ها که لب« فروبسته بودند»، در کنج عافیت« نشسته بودند»؛
اما آن ها که لب« می گشودند» ، پسته خوران به زودی آن ها را« می ربودند».
بنابراین عافیت طلبان، نجات را در« سکوت» و اطاعت از« طاغوت» می دیدند!!
در شهر« سرب و سراب» و در این مدار «مرگ و مرداب»،
«لب گشودن» و «بولهب را نستودن» برابر است با «جان را باختن » و « دل را گداختن»!
اما خردمندان بر این باورند که برای رسیدن به هدف «عالی» باید روشی «متعالی» برگزید
و در راه نیل به آن«هدف» باید جان بر «کف» نهاد!
(#شفیعی_مطهر)
