سخن مطهر

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب (65)

دنیای «قاب» و «نقاب» ! 

من مردمی را دیدم که همه با نقاب« می زیستند» ، 

ولی به گونه ای نیت خوانی می کردند که گویی درون دل ها را نیز «می نگریستند».
هر کسی هر روز با کلکسیونی از نقاب های گوناگون از خانه به در می آمد.
در برخورد با هر «شهروند»، نقابی «همانند» برمی گزید.
دروغ، سکه رایج بود و ریا ، یک شاخص.
بنا به یک قرارداد نانوشته همه بدین گونه گفتن و شنیدن عادت کرده بودند.
زبان یکدیگر را می فهمیدند!! 

«شخص»ها در قبای «قاب» نهفته بودند و «شخصیت»ها در ورای «نقاب»!
دنیای آنان دنیای «قاب» و «نقاب» بود!! 

(#شفیعی_مطهر)