عاشورا، تبلور عزت و کرامت انسان/1 سخن آغازین
عاشورا، تبلور عزت و کرامت انسان/1
سخن آغازین
و لقد کرمنا بنی آدم و حملناهم فی البر والبحر و رزقناهم من الطیبات و فضلناهم علی کثیر ممن خلقنا تفضیلا ( اسری ، ۷۰)
ما فرزندان آدم را بسیار گرامی داشتیم . آن ها را بر مرکب های خشکی و دریا سوار کردیم و از هر غذای لذیذ و پاکیزه ایشان را روزی دادیم و بر بسیاری از آفریدگان خود برتری و فضیلت بزرگ بخشیدیم.
جامعه
ای را می توانیم توسعه یافته و پیشرفته بدانیم که انسان ها در آن به عنوان
شهروندان دارای حقوق ، کرامت و شخصیت باشند . اگر کرامت و حقوق انسان ها و
شهروندان در جامعه ای توسط حاکمان به رسمیت شناخته شده و از آن پاسداری
شود ، از آن پس رای انسان ها ، قلم و بیان انسان ها ، نظریات انسان ها (
اعم از موافق و مخالف با حاکمان) و دین و ...انسان ها محترم و ارزشمند است .
برای استمرار یک حکومت مستبد و خودکامه راهی بهتر و روشی کار آمد تر از تحقیر مردم و خوار کردن شخصیت آنان نیست. چه، مردمی رشید، خودباور، آزاده و دارای کرامت و عزّت نفس هرگز تن به خودکامگی و ذلّت حقارت نمی دهند. خداوند رمز بقا و راز استمرار حکومت ظالمانه و مستبدانه فرعون مصر- و همه فراعنه و مستبدان تاریخ- رادر تحقیر شخصیت شهروندان بیان می فرماید:
«فاستخفّ قومه فاطاعوه،»(زخرف، 54)
پس فرعون( با تبلیغات باطل و غوغا سالاری) ملّتش را ذلیل و زبون کرد تا همه مطیع فرمان او شدند.
یک انسان با شخصیت، شریف و دارای احساس خود ارزشمندی نه تنها زیر بار زور و خودکامگی نمی رود، بلکه شخصیت گرامی و عزیز خود را به هیچ گناه و معصیتی نمی آلاید. یک ملت شریف، آزاده و با کرامت نیز ذلت نمی پذیرد، تن به تحقیر نمی دهد ودر برابر ستم، سر تسلیم فرود نمی آورد.
بر پایه اصل آسمانی « لقد کرمنا بنی آدم » (الاسرا، ۷۰ ) ما باید کرامت انسان ها و حقوق مسلمشان را باور کنیم . هر چیز منسوب به انسان از جمله اعتقادات ، باورها ، آرا و افکار و عرفیات او محترم است. اگر هر یک از آن ها را سخیف ، باطل ، پوچ ، خرافی ، غیر استدلالی و موهوم دانیم، باید با استدلال منطقی و با روش اقناعی باور و پندار او را اصلاح کنیم و صد البته باید همین ارزیابی را که ما از او داریم ، بپذیریم که او هم درباره ما داشته باشد.
در متن آموزه های اسلامی انسان تا بدان پایه کرامت و ارزش دارد که در حدیثی می خوانیم:
« اگر اهل آسمان ها و زمین در قتل یک نفر شریک شوند، همه به دوزخ می افتند.»