پویش «راه»،«بی همراه»!
جمعه, ۸ آبان ۱۳۹۴، ۰۶:۴۵ ق.ظ
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(89)
پویش «راه»،«بی همراه»!
من « تنها» یی را دیدم که از بسیاری پاکی
ناگزیر از همه « تن» ها بریده و «تنهایی »را برگزیده بود.
او خود را «رستگار» و خدا را «سپاسگزار »بود؛
زیرا« دلدار» ، «اغیار» را از دُور و بَر او رانده بود،
تا او را تنها به حضور بپذیرد.
بنابراین آموختم که
اگر در پویش طریق« حق»
به تنهایی« مطلق» هم برسم،
باید« راه» را «بی همراه»
و «سفر» را «بی همسفر» ادامه داد.
(#شفیعی_مطهر)
