نفی « عادت » حتی در « عبادت »!
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(239)
نفی « عادت » حتی در « عبادت »!
من « دریانوردانی نستوه » و « ناخدایانی دریاپژوه » را دیدم
که بر اثر تکرار و « زیادت » و برحسب « عادت »
نه « صدای موج را می شنیدند»،
نه به « اوج می اندیشیدند».
با خود گفتم چه بد است « عادت » ،
اگرچه برونداد آن « عبادت » باشد!!
عبادت ناله « زندانی خاک » است در فراق « شادمانی افلاک »!
عبادت،پرواز از « شاخه شکوفای شور» است بر « بلندای شیدای شعور »!
عبادت،سفر از « صحرای سرد سراب » است به « سرزمین آب و آفتاب »!
اما همین « حلاوت عبادت » چون « کسوت عادت » بپوشد،
از آن پس نه عارف را به « بارگاه عروج » می رساند
و نه عابد را به « راه خروج »!
« خروج از چاله دنیای دون »
و « عروج به هاله همای همایون» !
#شفیعی_مطهر
-------------------------------
نستوه : خستگی ناپذیر،کسی که از کار و پیکار به ستوه نمی آید
حلاوت: شیرینی،شیرین بودن
کسوت : لباس،جامه،پوشاک
عروج : بابلارفتن،به بلندای برآمدن
هاله : خرمن ماه،دایره روشن که گاهی گرداگرد ماه پدیدار می شود
همای : پرنده خوشبختی،مرغ فرخنده
همایون :خجسته،فرخ،مبارک،فرخنده
----------------------------------------------
سایر آثار این قلم در کانال زیر: @amotahar
