دل آرام گیرد ز یاد خدای!
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(332)
دل آرام گیرد ز یاد خدای!
من قصرهایی را دیدم در « میانه جنگل » با « آستانه مجلَّل »،
برآمده از« سنگ های مرمرین » و نشسته بر « ستون های سنگین » !
این « قصرهای قیصر » و « کاخ های خوش منظر »
جای خوش کرده بین « دریایی رام » و « جنگلی آرام » ؛
اما این « قصور آرام » در درون خود « انسان هایی ناآرام »را جای داده ؛
انسان هایی « دل بسته به حور » و « وابسته به قصور »،
که نه از این « رامش می گیرند» و نه از آن « آرامش می پذیرند».
زیرا:
آن چه ناچار بود از گردش
کی تواند که دهد آرامش؟!
این جاست که زلال این« کلام آسمانی » و « پیام وحیانی »
در ذهن « جَرَیان » می یابد و در جان « سَیَلان » که :
« اَلا بِذِکرِاللهِ تَطمَئِن القُلوب »
دل آرام گیرد ز یاد خدای!
#شفیعی_مطهر
------------------------------
گاه گویه های مطهر telegram.me/amotahar
