« نردبان کمال » یا « پلّکان زوال »!
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(336)
« نردبان کمال » یا « پلّکان زوال »!
من عقربه های ساعت را « دیدم »
و تکانه های آن را « سنجیدم ».
هر چه غم و اندوه « بیشتر و تُندتر »،
حرکت عقربه ها، « کم تر و کُندتر ».
آیا این « تنگنای قیاس » است ،یا « خطای احساس »؟!
نه « شادی بشکوه » می ماند و نه « زیادی اندوه »!
نه این « پایدار » است و نه آن « ماندگار »!
نه باید با این « سختی ها را بسنجیم »
و نه شاید با آن از « بدبختی ها برنجیم »!
اگر « خَرَد انسان » بر « مُلک جان » فرمان براند،
هم « شادی بِشکوه » کمال آفرین است
و هم « غم و اندوه ».
غم و شادی هر دو « پیله فُرصت » اند و « وسیله نُصرت »!
این گزینش ماست که از آن ها « نردبان کمال » بسازیم یا « پلّکان زوال »!
#شفیعی_مطهر
-------------------------------
بِشکوه: باشکوه، باشوکت و هیبت، دارای شکوه
پیله: محفظه نوزاد برخی حشرات، کیسه، توبره
نُصرت: پیروزی ،یاری
---------------------------------------
گاه گویه های مطهر telegram.me/amotahar
