دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد451

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد451

 

 

من مردمی را دیدم که دست های بهره کشی از شیب استثمار و نشیب استحمار را از فراز قله ثروت به سوی فرود دره عسرت دراز کرده بودند .هر کس خون فرو تر از خود را می مکید و به فراتر از خود می بخشید!!

من انسان را در اسارت ماشین و انسانیت را در حقارت ماشینیسم دیدم. ماشین آمده بود تا در خدمت بشر باشد،نه شر؛اما چنان فربه شد که سازنده خود را بلعید و اندیشه اش را خرید.

من مردمی را دیدم که سیمای انسان را در قاب تحقیر و انسانیت را در نقاب تصویر می نگریستند. مانایی را در«من» و زیبایی را تنها در «تن» می دانستند.

من مدیرانی را دیدم که مدعی بودند«شیفته خدمت اند،نه فریفته قدرت»؛ اما یاخته یاخته وجودشان وابسته به میز قدرت و مهمیز دولت بود.

من در این شهر جعبه جادویی و نظام هیاهویی را دیدم که همه مخاطبان را مرید و شهروندان را عبید می خواست. ره آورد اینان برای دهن ها،دروغ بود و برای گردن ها،یوغ.

ادامه دارد...

                                    شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد450

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد450

 

من به عمر کوتاه خود استادانی آگاه را دیدم که غنچه های فردا در سخن امروزشان شکوفا بود.آنان فراتر از مکان را می دیدند و فراتر از زمان می اندیشیدند.

من یک بام و دو هوا و یک گام و دو مبنا را در این شهر دیدم؛شهری که جنون جای قانون بنشیند،از این تناقضات بسیار می بینید.

من نمادی از رویش را در نمودی از کوشش دیدم. ریشه های شکوفنده می توانند به اندیشه های توفنده بینجامند،به شرط بذل عنایت و حمایت.

 

 
من انسان را دیدم که حیاتش در گروی حرکت، و زندگی اش وابسته به سرعت است .لختی ایستایی و لحظه ای درنگ او را به سراشیبی سقوط و هلاکت می اندازد.

من هیچ نوزادی را ندیدم که احمق زاده شود؛بل که این نظام آموزشی سفله پرور و مدارس نابارور است که جلوی رشد آنان را می گیرد.

ادامه دارد... 

                               شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد449

 
 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد449

 

من در نهانگاه روح و روان هر انسان و در ورای استعدادهای شکفته او عقاب تیزپروازی را نهفته دیدم.بنابراین بهتر دیدم که پر و بال همدیگر را نچینیم تا رشد و رشاد هم را ببینیم.بکوشیم تا عقاب هایمان به پرواز درآیند . آسمانی که پهنای پرواز عقاب هاست،هرگز جولانگاه کلاغ های بی سر و پا و زاغ های بی حیا نخواهد شد.

من انسان خردورز را هیچ گاه ناتوان ندیدم؛چه در محاصره گله هایی از گوریل و چه در رویارویی با فله هایی از فیل.

من اسیران شهوت و فقیران شهرت را چونان سوارکارانی دیدم که غافلانه تیز می تازند تا خویش را مستانه به دره های دهلیز اندازند.

من نوشندگان شراب را بهتر از فروشندگان نقاب دیدم؛زیرا آنان مست می شوند و اینان،پست؛ آنان ناخودآگاهانه نهفته های درون را آشکار ، و اینان گفته ها را هم انکار می کنند.

من فقیرترین افراد را کسانی دیدم که تنها چیزی که دارند،پول است!

ادامه دارد...

                                         شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد448

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد448

 

من انسان ها را توانمندتر از آن دیدم که می پندارند و ناتوان تر از آن یافتم که دوست دارند.باید توانمندی ها را باور کرد و در هر فرصتی آن ها را بارور نمود.

من  پیکار پیگیر بین حق و باطل را نبردی جاودانه و نزاعی بی کرانه دیدم.چشم به راهان سپاه سپیده پیروزی نهایی حق را در باور دارند و بذر این باور را در دل بارور می سازند.

 

من تماشای زیبایی هایی های دلاویز و شنیدن نغمه های روح انگیز را پرورشگر ذوق و برانگیزنده شوق دیدم. 

من مردم را دو گونه دیدم: گروهی با شرایط زمانه می سازند و جمعی شرایط زمان را می سازند. دنیا وامدار رادمردانی است که آن را می سازند،نه آنان که با آن می سازند.

من مدیرانی را دیدم که پیام های فرهنگی را با گام های سرهنگی به مغزها فرومی کردند.حتی تا اعماق نهانگاه خصوصی شهروندان!

ادامه دارد...

                              شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد447

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد447

 

من چه بسیار کسانی را دیدم که دورم می گشتند،اما چون نیک نگریستم دیدم دارند دورم می زنند!!

 

من اشتباهات افراد معمولی را چون مداد قابل زدودن دیدم،اما با خطاهای مسئولان ارشد جامعه چه کنیم که چون اثر خودکار است؛ نه امکان زدودن دارد و نه فرصت فرسودن.

من دل شب را با این همه سیاهی و تباهی پر از ستاره های سپید و انگاره های امید دیدم. آیا در دل انسان های بزهکار و افراد بدکار حتی نمی توان نائره ای از نور و شراره ای از شعور یافت؟!

      

من چه بسیار خام خیالانی را دیدم که برای فرار از موج و فرا رفتن به اوج، به جای بال و پر پرواز، به نردبان دراز آویختند.

 

من به گاه بارش باران و وزش توفان، همه پرندگان را در جستجوی پناهگاه دیدم،اما عقاب را دیدم که با علو همت و غلو مناعت پرواز بر فراز ابرها را برگزیده است.بنابراین دانستم که اراده های سترگ می تواند قله های بزرگ را درهم شکند.

ادامه دارد... 

                        شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد446

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد446

 

من بسیاری از انسان ها را دیدم که نه زندگی را بر اساس استدلال،که استدلال ها را بر پایه زندگی خود تبیین می کردند. 

 

 

من انسان هایی را پویشگر راه رشد و کمال دیدم که خود را نارس می دیدند و آن گاه آنان را آفت زده یافتم که گمان می کردند رسیده و کامل شده اند.

 

 (با الهام از سخن گابریل گارسیا مارکز)

 
 

 

 

 

 من چه سخت دیدم تنهایی را در دشت جدایی؛آن جا که همه سرخ اند،تو سپید باشی و آن جا که همه خاموش اند،تو خورشید باشی!

 

 

من در این شهر درونی شدن اخلاق را اگر در رفتارها ندیدم ،در نمودارها دیدم. متاسفانه آن چه باید در رفتارها تبلور یاید، در بنرها تکثر می یابد.

 

 

من نگاه هایی را دیدم که برای فرار از اندیشیدن به حقیقت ، به گذار از دیدن واقعیت پناه می برند.

 

ادامه دارد... 

 

                          شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد445

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد445

من بزرگمردی را دیدم که به رغم این که حق با او بود،چون رای مردم با او نبود،25 سال در خانه نشست،تقلب نکرد،دست به سلاح نبرد و دیگران را با تازیانه بی بصیرتی و فتنه گری تحقیر نکرد.

فرخنده زادروز معنی عدالت و مفهوم حریت،تبلور فتوت و تجسم مروت،عصاره فضیلت و اسوه بشریت حضرت امام علی بن ابی طالب(ع) را تبریک و تهنیت می گویم. 

 

من مشکلات را برای انسان های قوی،تعالی بخش و برای افراد سست و ضعیف،درهم شکننده دیدم.

من هر جراحت جانگزای و زخم بی دوای را دردناک دیدم،اما اثر نیکویش هم این بود که توانستم زیر پوست را نیز ببینم.

من قطار خارج شده از ریل را ،  آزاد و رها دیدم ؛ اما دانستم که راه به جایی نخواهد برد. 

من زندانی را با عزیزان هم بند و همفکرانی خردمند ،دوست داشتنی تر دیدم از دنیایی با نگاه های غریب و گفته های پرفریب.

ادامه دارد...

                           شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد444

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد444

من درد مجسم و مجسمه درد را آن گاه دیدم و احساس کردم که سنگی را که عمری بر سینه می زدم،بر سرم کوبیدند و بر بنیان باورهایم برآشوبیدند.

من نسلی را دیدم که سر بر دیوار می کوبند؛اما بر دیوارسازان برنمی آشوبند.

من هرگاه آرزویی را در دلم احساس کردم،فهمیدم خدا توان رسیدن به آن را در من دیده است.

من در هر شمع ،توان و استعداد روشن کردن هزاران شمع را  دیدم، بدون این که از روشنی اش بکاهد. تکثیر نور و افشاندن بذر شعور ، تاریکی های جور و جهل را می زداید و بر رفاه و رستگاری بشر می افزاید .

من چون مرگ را ناگزیر و زندگی را پایان پذیر دیدم ،وقت خود را برای نمردن تلف نکردم ؛ بلکه کوشیدم با خوب مردن ، مرگ را تلف کنم.

ادامه دارد...

                              شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد443

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد443

 

من چه بسیار انسان هایی را دیدم که در بیست سالگی مردند،اما در هفتادسالگی به خاکشان سپردند. انسان در همان لحظه ای می میرد که احساس کند دیگر کاری از او ساخته نیست!!

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد442

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد442

من مدیرانی را دیدم که تنها چیزی را که بدون فرق توزیع می کردند،فقر بود.

 

من در همه عرصه های اجتماع چه بسیار کسانی را دیدم بیگانه با خویش و گرگ در لباس میش.

من چه بسیار نیم کاسه ها در زیر کاسه ها دیدم و نیز مرواریدها در زیر ماسه ها؛ اما چه کنم که نتوانستم این حقایق را به چشم های خواب آلود و گوش های مسدود بباورانم.

من گل عشق را بر شاخسار دل آن گاه شکوفا دیدم که جان با همه جودش و دل با همه وجودش بر ساقه اصالت بروید و به سوی نور فضیلت ره بپوید.

من انسان های بزرگ و شخصیت های سترگ را کسانی دیدم که چونان عقاب بر فراز قله های بلند تنهایی و چکادهای شکوهمند اهورایی آشیان می سازند و عظمت خود را بنیان می نهند.

چه خوش سرود سراینده دردآشنا و سخنسرای شیدا شفیعی کدکنی:

گه دهری و گه ملحد و کافر باشد           گه دشمن خلق و فتنه پرور باشد

باید  بچشد  عذاب  تنهایی  را               هر کس که ز عصر خود فراتر باشد

ادامه دارد...

                               شفیعی مطهر