عرض تسلیت
پرپر شدن شقایق شیدای رشد و رشاد حضرت امام جواد(ع) ،خاطره سرخ شکفتن در خاطر غنچه ها افسرد و آرزوی سبز رستن در ذهن جوانه ها پژمرد.
شهادت حضرت امام محمد تقی جوادالائمه(ع) را به همه پویندگان راه حقیقت و جویندگان پگاه عدالت تسلیت می گویم!
شفیعی مطهر
دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد500
من بزرگمردی را دیدم که به رغم این که حق با او بود،چون رای مردم با او نبود،25 سال در خانه نشست،تقلب نکرد،دست به سلاح نبرد و دیگران را با تازیانه بی بصیرتی و فتنه گری تحقیر نکرد.
من مردان موفق را استاد تغییر دیدم نه قربانی تقدیر.
من اصل « امر به معروف و نهی از منکر » را حقی همگانی برای مردم دیدم که بر پایه آن بر هر شهروند واجب است علیه هرگونه انحراف و تجاوز از سوی هر کس و هر طبقه ای بایستد...و این راز دموکراسی است.
(با الهام از سخن آیت الله طالقانی)
من مهم ترین اصل و لازم ترین فصل زندگی
را خودسازی دیدم، نه اصلاح دیگران.بنابراین هر کس باید اصلاح جهان و جامعه
را از خود اغاز کند.
من بت ها را شکستنی،اما رشته باورها را ناگسستنی دیدم.
اگر ابراهیم ها در هر زمان و هر زمین هزاران بت را بشکنند ، تا ریشه نهال باورها از جویبار تاجورها آب می نوشند، هر لحظه دوباره بتواره ها سر بر می آورند و بر خردها فرمان می رانند!!
ادامه دارد...
شفیعی مطهر
دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد499
من شهریاران نالایق را دیدم که جایی جز زندان برای نگه داری افراد لایق کشورشان ندارند.
(با الهام از سخن مهاتما گاندی)
من دست های یاریگر را مقدس تر از لب های نیایشگر دیدم.
من « واپس ماندگان» ی را دیدم که نه تنها « دل » شان که « آب و گل » شان از کاروان بشریت و جریان عقلانیت « واپس » مانده بود.
بنابراین اینان مشکلشان نه دلشان که خصایلشان است!
من مدیرانی را دیدم که نه به فکر خدمت به وطن، بلکه به فکر کندن از وطن برای خود بودند....
اینان به پندار واهی خود هر یک بخشی از زورق وطن را می بریدند تا برای خود قایقی بسازند. غافل از این که با غرق زورق وطن نه از تاک نشان می ماند و نه از تاک نشان.
(با الهام از نوشته و تصویر استاد غلامرضا محمدی در صفحه فیس بوک)
من شاگردی را دیدم که بر اثر ناکامی در امتحان،همه همشاگردی ها را کشت و آموزشگران را به زندان افکند ....، در نتیجه در امتحان اول شد!!!
ادامه دارد..
شفیعی مطهر
دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد498
من هرگز ندیدم که بذر استعداد در شوره زار استبداد بروید.
خزان خودکامگی و استبداد ،بهار شکوفایی و استعداد را می خشکاند و ریشه های روشنایی را می میراند.
من
بزرگ ترین انسان ها را کسانی ندیدم که به پرسش های بزرگ پاسخ می دهند؛بل
که انسان هایی را بزرگ دیدم که برای بشریت پرسش های بزرگ می آفرینند و کمال
را در تضاد می بینند.
من فریب دادن مردم توسعه نیافته را آسان تر دیدم از این که به آنان بفهمانی که فریب خورده اند!!
من فرق بین نبوغ و حماقت را در این دیدم که نبوغ حدی دارد!!
(با الهام از سخن انیشتین)
من در زندگی افرادی را دیدم که مثل قطار شهر بازی بودند.
از بودن با آنان لذت می بردم، ولی با آنان به جایی نمی رسیدم.
ادامه دارد...
شفیعی مطهر
دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد497
من شهریاری را دیدم که شهری را آتش زد تا تخم مرغ خود را نیمرو کند!!
من هیچ انسانی را ندیدم که تکبر ورزد یا ستم کند، مگر این که در درون خود حقارتی را احساس کند یا از ذلتی هراس دارد.(با الهام از سخن پیامبر اکرم«ص»)
من گوی لاستیکی و توپ پلاستیکی را دیدم که هر چه سخت تر بر زمین می زنند،بیشتر بلند می شود؛
بنابراین دانستم که در تنگنای بندگی و دریای زندگی هر چه سختی ها بیشتر موج زند،پرواز بیشتر اوج می گیرد.
من رویش در خشکسالی و شکفتن در لایزالی را هنر روشنگران جهان سوم و جوامع توسعه نیافته دیدم.
من گرفتن آزادی را از مردمی که نمی خواهند برده بمانند، سخت دیدم ؛
اما سخت تر از آن دادن آزادی به مردمی است که می خواهند برده بمانند!!
(با الهام از سخن مارتین لوترکینگ)
ادامه دارد...
شفیعی مطهر
دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد496
من دوش هایی را نرم و آغوش هایی را گرم دیدم که بوی «بی کسی»بدهد ،نه بوی «هرکسی» را.
من جامعه ای را در حقیقت بیکار دیدم که در آن جامعه کارها نه بر اساس استعداد که بر پایه استبداد تقسیم شود.(با الهام از سخن فرانسوا ولتر)
ادامه دارد....
شفیعی مطهر
دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد495
من سرنوشت و مجازات شهروندانی را که خود را زرنگ تر از آن می دیدند که وارد سیاست شوند،این دیدم که توسط احمق هاد اداره شوند.
(با الهام از سخن افلاطون)
من کسی را ثروتمند دیدم که چیزی داشته باشد که با پول نتوان آن را خرید.
(با الهام از سخن کارت بروکس)
من اندوه تنهایی و شکوه رهایی را در سیمای بلندترین درخت بوستان دیدم.
او هر چه بلندتر و بزرگ تر می شد،خود را تنهاتر ،و از بندها رهاتر می یافت.
بنابراین من نمی دانم خدا به خاطر بزرگیش تنهاست، یا به خاطر تنهایی اش بزرگ است؟!
من نه هر چشم بسته ای را خواب و نه هر چشم بازی را بینا دیدم.
من در این شهر بیان حقیقت را آزاد ندیدم ،پس آزادی حقیقت ندارد .
ادامه دارد...
شفیعی مطهر
دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد494
من چون فرصت باهم بودن را محدود دیدم، دانستم که باید نامحدود به یکدیگر محبت کنیم.
من بهار را نه تنها فصلی از فصول که اصلی از اصول دیدم؛فصلی برای رویش و اصلی برای بینش.
آنان که در یورش سموم خزان برگ ریز به وزش نسیم بهار رستاخیز دل بستند و از ریزش رستند.
آنان در برابر یورش مرگ،رویش برگ را نوید دادند و به نومیدان امید بخشیدند.
من برخی آدم ها را دیدم که چون کاغذ سمباده روح و روانم را آزردند،اما نادانسته زنگارهایم را ستردند.
در نتیجه روحم صیقلی تر و صاف تر و روانم شفاف تر شد.
من روابط انسانی را در دو حالت زیبا دیدم:
یافتن شباهت ها و حرمت نهادن به تفاوت ها.
من شهریارانی را دیدم که بر این پندار واهی و افکار تباهی پای می فشردند که همه چیز را می دانند و درست کردن هر چیز را می توانند.
اینان سرانجام بدین نتیجه رسیدند که همه باید کشت!!
(با الهام از سخن البرکامو- طاعون)
ادامه دارد..
شفیعی مطهر
دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد491
من تحقق عدالت را در تقسیم عادلانه سه عامل دیدم:
ثروت،قدرت و اطلاعات.
عدم امکان دسترسی شهروندان به اطلاعات ،بزرگ ترین نماد حاکمیت بیداد و استمرار انقیاد است.
من در مکتب نبوت ،خاتمیت را اعلام بلوغ عقلانیت بشر و فروغ ظهور انسان خودباور دیدم.
دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد490
من تبلور خدا را در آب و تجسم خود را در حباب دیدم.
آن که نامیراست،خداست. «تن» می میرد ،اما «من» نامیراست.
من ارزش مداد را به مغز و اهمیت زبان را به سخنان نغز دیدم.
من در جهان هستی ،عنصر حقیقت را نه نسبی،که مطلق دیدم؛اما فهم همه انسان ها را از گوهر حقیقت نسبی یافتم.
من آن گاه به رهایی خود یقین کردم که خود را رها از یقین دیدم.یقین به رهایی ،رهایی از یقین است.
من توبه را خروج از وضع موجود و حرکت به سوی وضع مطلوب دیدم.
ادامه دارد...
شفیعی مطهر
