هر پگاه نو با یک نگاه نو
«ترس سوزی» و «درس آموزی»!فرگرد 1806
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸
خودکامه هم «جودش» نفرت انگیز است و هم «وجودش».
مردم او را «نمی شناسند»،ولی از او «می هراسند»!
چون در فرمانروایی او به جای «سیری»،«اسیری» دیده اند
و به جای «خردمداری»،«خواری».
او «یار را به اغیار» می سپارد و «دار را به غدّار»!
او از «گاری،بیگاری» می کشد و از «بازاری،زاری»!
خودکامه با «خرد می ستیزد» و از «خردپیشه می گریزد»!
او با تحریک «احساس»،عدّه ای «فرناس» را می فریبد
و با تحریک «امیال جمعی جزم اندیش» به «آمال خویش» می رسد!
«شرافت را آفت» می داند و «فضیلت را رذیلت»!
خودکامه تنها از «آگاهی مردم» و «دادخواهی با تهاجُم»می ترسد.
مردم در صورتی می توانند «برآشوبند» و خودکامه را «سربکوبند»،
که «ترس را بسوزند» و این «درس را بیاموزند»!
شفیعی مطهر
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸
فرناس: نادان،غافل