سخن مطهر

من به عمر کوتاه خود استادانی آگاه را دیدم که غنچه های فردا در سخن امروزشان شکوفا بود.آنان فراتر از مکان را می دیدند و فراتر از زمان می اندیشیدند.

من یک بام و دو هوا و یک گام و دو مبنا را در این شهر دیدم؛شهری که جنون جای قانون بنشیند،از این تناقضات بسیار می بینید.

من نمادی از رویش را در نمودی از کوشش دیدم. ریشه های شکوفنده می توانند به اندیشه های توفنده بینجامند،به شرط بذل عنایت و حمایت.

 
من انسان را دیدم که حیاتش در گروی حرکت، و زندگی اش وابسته به سرعت است .لختی ایستایی و لحظه ای درنگ او را به سراشیبی سقوط و هلاکت می اندازد.

من هیچ نوزادی را ندیدم که احمق زاده شود؛بل که این نظام آموزشی سفله پرور و مدارس نابارور است که جلوی رشد آنان را می گیرد.

ادامه دارد...