سخن مطهر

من سرکوب هر گونه تفکر را  فرایندی جانگداز و گزندی زندگی سوز دیدم؛ زیرا اگر تفکر اشتباه کسی را سرکوب کنیم، فرصت اصلاح آن فرد را برای پی بردن به اشتباهش از او گرفته ایم و اگر تفکرش درست باشد، بشریت را از آن محروم کرده‌ایم. 

من عمده تفاوت شخصیت های بزرگ و کوچک را در این دیدم که شخصیت های بزرگ ،جسمشان در رنج و زحمت است،ولی شخصیت های کوچک جسمی راحت دارند؛زیرا روح های بزرگ در جسم های کوچک نمی گنجند،بنابراین جسم را به رنج و زحمت می افکنند ،ولی تن و بدن شخصیت های کوچک به خور و خواب مشغول است. 

من خدا را تنها مشترک مورد نظر دیدم که همیشه در دسترس و فریادرس هر بی کس است.  

من مردان مرد و آشنایان درد را آن سان عاشق و در عشق صادق دیدم که تا پای دار بر پیمان خود پایدار ماندند.  

من مردمی را دیدم که چون کودکان هر کس بهتر با آنان بازی می کرد،بیشتر دوستش می داشتند و دلسوزترش می پنداشتند!! 

ادامه دارد...

                           شفیعی مطهر