«دعا» یا «ادّعا»؟!
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 873)
«دعا» یا «ادّعا»؟!
«عیار انسانیت» و «معیار اسلامیت»،
«رفتار و کردار» است، نه «شعر و شعار».
درخت را با «میوه اش» می شناسند نه با «نیوه اش».
آنچه «جهان را جان» می بخشد و «جان را به جنان» می رساند،
«سروشِ داد» است نه «خروشِ فریاد».
کسی که «شعور را شعر» می داند، از «شعار، عار» ندارد!
«گُلِ انسانیت» و «سُنبُلِ اسلامیت»،
بر «شاخسار رفتار» می شکفد،نه بر «خارِ گفتار»!
کسی «رایتِ ریا برمی افرازد»،که به «روایتِ رُویا بپردازد»؛
بنابراین «باورمندان امین» و «ورجاوندان راستین»،
ارزش های انسانی را در اعمال خود «تبلوُر» می بخشند،نه در «تظاهُر»!
اینان «بوریا» را هم به «ریا» نمی آلایند
و «دعا» را به «ادّعا»!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------
نیوه: ناله،افغان،خروش،گریه،نوحه
سروش:فرشته،جبرئیل،یکی از ایزدان در آیین زردشتی
سُنبُل: خوشه،خوشه جو یا گندم،گلی خوشه ای و خوش رنگ از تیره سوسنی ها
بوریا: حصیر،فرشی که از نی شکافته می بافند،فرشی که نماد ساده زیستی است
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
