«جوهرِ خویش» یا «جواهرِ بیش»؟!.لفرگرد1405
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1405)
«جوهرِ خویش» یا «جواهرِ بیش»؟!
خوشبختی نه «اساس»،که یک «احساس» است.
خوشبختی نه به «داشتن کمال» است،نه «انباشتن مال».
چه بسیار افرادی که «مالی فراوان» و «منالی بی کران» دارند،
امّا بیش از «احساس خوشبختی» از «هراس سختی»
در «رنج» و «شکنج» اند!
در برابر،کسانی هستند که «داشته ها» را حاصلِ «کاشته ها» می دانند
و با «کُنش های زندگی خرسند»اند و به «ارزش های ارزندگی پایبند».
خوشبختی نه در «زراندوزی» است و نه در «کینه توزی».
«ناآگاهی» و «بیش خواهی»،
از «نعمت های الهی»،«نقمت های تباهی» می سازد.
خوشبختی «فصلی در گذار» دارد و «اصلی پایدار».
بیاییم خوشبختی را در «جوهرِ خویش» بجوییم،نه در «جواهرِ بیش»!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------
جوهر: معرب گوهر،اصل و خلاصه چیزی،آنچه قائم به ذات باشد
جواهر: سنگ های گرانبها مانند الماس،یاقوت،زمرد،مروارید،فیروزه
اساس: پی،بنیاد،پایه،شالوده
منال: جای یافتن چیزی،جایی که از آن سود به دست آید مانند مزرعه و دکان
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
