«دُزدان نان» یا «خسروان زمان»؟!/فرگرد1463
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1463)
«دُزدان نان» یا «خسروان زمان»؟!
هر «خردمندِ فراندیش» و «ورجاوندِ سبزکیش» ،
«راه رستگاری» و جلوگیری از «گناه بزهکاری» را
نه «بُرشِ دست»،که «پرورش پاکدست» می داند.
در جامعه ای که «فقر و حقّه بازی» و «تبعیض و دست درازی»،
از یک «کارگر روزمزد»،یک «اِغواگر دزد» می سازد،
در آن جا دست «حاکمان گُجسته» و «مدیران ناشایسته» را
از «حاکمیّت تهاجُم» و «حکومت بر مردُم» باید قطع کرد!
وقتی مدیران جامعه ای، به علّت «مرام اعتقادی بیدادگرانه»،
نمی توانند«نظام اقتصادی عادلانه» را استقرار بخشند،
و «گروهی فقیر، رنج» می برند و «جمعی امیر،گنج»،
گرسنگان ناگزیرند با هر «حیله» و «وسیله»،
«لُقمه ای از نان» را برای حفظ «جُرعه ای از جان» به دست آورند.
اینان «ناچار»اند،نه «گناهکار»!
بنابراین آن«دستی را که باید از ملیکۀ مُکنت بُرید»
و «سرپرستی را که باید از اریکۀ قُدرت فروکشید»،
دست «خسروان زمان» است،نه «دُزدان نان»!
دزدان واقعی آنان اند که نه تنها از «سفره ها،نان»را ،
که از «سوره ها،ایمان» را دزدیدند.
اینان خود «آفت بودند» و «شرافت را ربودند»
و از «گُلاب آزادی»،«منجلاب شَیّادی» ساختند!
#شفیعی_مطهر
------------------------------------
گُجسته: خبیث،ملعون،پلید و ناپاک(مقابل خُجسته)
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر