سخن مطهر

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(286) 

غُل های « تَمَلُق » و زنجیرهای « تَعَلُق » 

من احساس کردم هر چه روحم به خدا « نزدیک تر » می شود، 

حق و باطل را « به تفکیک تر » می بینم.

نزدیکی به خدا از « هراسم » می کاهد و بر « سپاسم » می افزاید؛

زیرا نقطه هر چه به مرکز دایره نزدیک تر می شود، 

« کمتر می لرزد » و « بیشتر می ارزد ».   

مولانای « بی بدیل » این گونه « تمثیل » می آورد:

قطره دریاست اگر با دریاست

ورنه او قطره و دریا،دریاست

انسان هایی قطره وار به دریای الوهیت « پیوستند»

که غل های « تملق » را « شکستند» 

و زنجیرهای « تعلق » را « گسستند »!

 « قلوب » با « یاد محبوب » به « رامش » می رسند  

و با « اعتماد به او »، به « آرامش ».

« الا بذکرالله تطمئن القلوب »(رعد،28)

#شفیعی_مطهر

-------------------------------  

غُل : طوق،گردن بند،بند آهنی که به گردن یا دست و پای زندانی می بندند

تَمَلُق : چرب زبانی،چاپلوسی

تَعَلُق : علاقه و پیوستگی،درآویختن به چیزی،دلبستگی داشتن به کسی یا چیزی

تفکیک : بازکردن،رهاکردن،جداکردن چیزی از چیز دیگر

 بدیل : عوض ،جانشین

تمثیل : مثال آوردن،تشبیه کردن،صورت چیزی را مصورساختن

رامش : آرامش،آسودگی،فراغ و سکون

---------------------------------------------------

برای دیدن دیگر آثار این قلم به کانال تلگرامی «گاه گویه های مطهر»بپیوندید : 

telegram.me/amotahar