سخن مطهر

من انسان ها را توانمندتر از آن دیدم که می پندارند و ناتوان تر از آن یافتم که دوست دارند.باید توانمندی ها را باور کرد و در هر فرصتی آن ها را بارور نمود.

من  پیکار پیگیر بین حق و باطل را نبردی جاودانه و نزاعی بی کرانه دیدم.چشم به راهان سپاه سپیده پیروزی نهایی حق را در باور دارند و بذر این باور را در دل بارور می سازند.

من تماشای زیبایی هایی های دلاویز و شنیدن نغمه های روح انگیز را پرورشگر ذوق و برانگیزنده شوق دیدم. 

من مردم را دو گونه دیدم: گروهی با شرایط زمانه می سازند و جمعی شرایط زمان را می سازند. دنیا وامدار رادمردانی است که آن را می سازند،نه آنان که با آن می سازند.

من مدیرانی را دیدم که پیام های فرهنگی را با گام های سرهنگی به مغزها فرومی کردند.حتی تا اعماق نهانگاه خصوصی شهروندان!

ادامه دارد...