«باور آیین» در فرایند«داور آروین»
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 747)
«باور آیین» در فرایند«داور آروین»
یقین،«چکادی رفیع» است و «میعادی منیع».
برای «صعود به این چکاد» و «ورود بدین میعاد»،
«بهترین راه» و «برترین همراه»،
نه «مسلک و تقلید»،که «شک و تردید» است!
شک و تردید،«پُلی برای عبور» است،نه «تخیُّلی برای حضور».
باوری که از «مسیر شک» بگذرد،به «اکسیر محک» می رسد.
«ماندن در شک»،«مُردن مهلَک» است.
باید از «گذرگاه شک» عبور کرد و به «نگاه محک» رسید.
شک فرایندی است که همواره ما را از «یقینی فروتر» به «یقینی فراتر» می رساند.
شک،«باور» را «بارور»می کند
و «باور آیین» را به «داور آروین» می سپارد!
ماندن در مسیر شک و تردید،«بستر شک» را
به «خاکستر مُهلک» تبدیل می کند.
#شفیعی_مطهر
---------------------------
آروین: امتحان،آزمایش،تجربه
میعاد: جای وعده،وعده گاه
منیع: استوار و بلند،جای بلند
مسلک: راه،روش،طریقه
مِحَک: سنگی که با آن عیار طلاو نقره را می آزمایند
مُهلک:هلاک کننده،کُشنده
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
