سخن مطهر

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 752) 

«چکادِ پیروزی» یا «ناکجاآباد تیره روزی»؟!

من ملتی را دیدم که «بپاخاست» و «آرمان هایش را آراست»،

تا «سیاستش را دینی» و «کیاستش را آیینی» کند، 

ولی «دینش سیاسی» و «آیینش احساسی» شد.

این ملّت به جای ساختن «اقتصاد انسانی»، «انسان اقتصادی» ساخت،

به جای «خیابانِ شریف»، «شرافتش، خیابانی» شد ، 

به جای «دیدنِ رنگِ آزادی» ،به «اسارتِ رنگ شده» رسید؛ 

و به جای «درمانِ دردها»، «دردِ بی درمان» گرفت. 

 هر ملّتی که بدون «شناخت»،نظام حاکم را «بر انداخت»

و با «التهاب احساسی» به «انقلاب سیاسی» «پرداخت»،

سرانجام به جای «چکادِ پیروزی»،به «ناکجاآباد تیره روزی» می رسد!

آینده هر ملّت نه «رسیدنی»،که «آفریدنی» است؛

و «بینش» نخستین شرط هر گونه «آفرینش» است.

#شفیعی_مطهر

--------------------------------

آراستن: نظم و ترتیب دادن،خوشنماکردن

کیاست: زیرکی،هوشیاری

التهاب: افروخته شدن آتش،برافروختگی