«بابِ تعامُل» و «راه تکامُل»
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 936)
«بابِ تعامُل» و «راه تکامُل»
بالاترین دغدغه هر پرنده،«یافتنِ دانه» است و «شتافتن به سوی لانه»!
و بیشترین آرزوی هر درّنده،نه «انجامِ کار»،که «کُنامِ شکار» است.
همه جانداران نه «آژوی ادراک»،که «آرزوی خوراک» دارند.
برای هر «جانورِ رونده» «چه پرنده و چه خزنده»،
«سدِّ جوع»،مهم ترین «موضوع»، است!
گاه برای انسان «لقمه ای از نان» چون «جرعه ای از جان» است،
ولی باز هم «نان»نه «قُلّه هدف»،که «وسیله کسبِ شرف» است.
«خوردن و نوشیدن» و «شهوت راندن و کوشیدن»،
برای همه جانوران «هدف» ،ولی برای انسان وسیله «کسب شرف» است.
برای انسان«خوراک» وسیله «ادراک» است.
انسان،«قوت» را برای «قنوت» می خواهد
و «جان» را برای «جانان»!
انسان «می خورد و می نوشد» و با تمام توان «می کوشد»،
تا از «ریشه بروید» و «راهِ اندیشه را بپوید» .
او با همه «پدیده های هستی» و «آفریده های اَلَستی»،
«بابِ تعامُل را می گشاید» و «راه تکامُل را می پیماید».
#شفیعی_مطهر
--------------------------------
کُنام: جایگاه حیوانات چرنده و درنده،شبگاه دد و دام،چراگاه و آشیانه
آژو: کوشش،همّت و غیرت(واژه اوستایی است)
جوع: گرسنگی
قوت: خورش،خوردنی، طعام، روزی،آنچه انسان می خورد
قُنوت: فرمانبرداری از خدا ،فروتنی برای خدا ،به نمازایستادن
جانان: معشوق،محبوب،دلبر زیبا و بسیار دوست داشتنی،معبود
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
