سخن مطهر

هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 961) 

«صدای دریا» و «ندای موج ها»! 

 در «کناره های دریا» و «کرانه های صحرا»،

نه «حماسه های گرم»،که «ماسه های نرم»،

«ماندگارترین صدیقِ راه»،ولی «فراموشکارترین رفیقِ همراه» هستند.

زیرا «پا به پایت می آیند» و «سایه به سایه ات می پایند»، 

آنقدر که گاهی نه «حاجتشان»،که «سماجتشان»، 

در «سر به راهی» و «همراهی» با تو حوصله ات را سر می برند؛

اما کافی است تا اندک «بادی بِوَزَد» یا «موجی برخیزد»، 

تا برای همیشه «ردِّ پایت» و «قدِّ قِفایت» 

از «ذهنِ نَحیف» و «حافظۀ ضَعیفِ» ایشان پاک شود!

بکوشیم از «اصلِ صدف های گرم» باشیم، نه از «نسلِ ماسه های نرم» !

زیرا صدف ها با «قامتی دِلَفروزه» به پاسِ «اقامتی یک روزه»، 

تا دنیا دنیاست، «صدای دریا» و «ندای موج ها»  را 

به عنوان «سروشی گویا»برای هر «گوشی شنوا» زمزمه می کنند!  

#شفیعی_مطهر

-----------------------------

صدیق: یار و دوست، رفیق مهربان و مخلص

قفا : پشت گردن،پسِ سر 

نحیف: لاغر،نزار

سروش: فرشته،جبرئیل،در آیین زردشتی یکی از ایزدان است