«نَقّادیِ کلام» و «وَقّادیِ پیام»! /962
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 962)
«نَقّادیِ کلام» و «وَقّادیِ پیام»!
چه بسیار افرادی که مغزشان «انبانی انباشته از اطلاعات»
و ذهنشان «کانی انگاشته از واقعیّات» است،
ولی «انبوهی از دانش ها» و «کوهی از پژوهش ها»،
نتوانسته برای صاحبِ خود «بینشی صحیح» و «گزینشی صریح» بیافریند.
در زندگی خود خیلی از رویدادها را «دیده»،ولی «دید» ندارد!
«اطلاعاتِ داده» و «واقعیاتِ رویداده»،
«بسی حجیم» و «بسیار عظیم» است،
امّا از همه این واردات ذهنی نه «تحلیلی دُرُست»،که «تاویلی سُست» دارد!
او «قیاس» دارد،ولی «مقیاس» ندارد!
«قیاس» بدون «مقیاس»،«پنداری خالی» و «انگاری خیالی» است!
از برخی «کارها» و «اِنکارها»،
«عار» دارد،ولی «مِعیار» ندارد!
«عار»بدون «مِعیار» چون «احساس» بدون «اساس» است!
هر باسواد ممکن است اهلِ «داد» و «وِداد» باشد،
ولی لزوما ممکن است «نَقّاد» و «وَقّاد» نباشد.
میزانِ معرفتِ هر انسان به «نَقّادی کلام» است و «وَقّادی پیام»!
#شفیعی_مطهر
----------------------------------------------
نَقّاد: بسیار نقدکننده،سره کننده و جداکننده خوب از بد
وَقّاد: بسیار روشن،فروزان،فروزنده
انبان: کیسه بزرگ که از پوست دباغی شده بز یا گوسفند درست کنند
کان: معدن
انگاشتن: پنداشتن،گمان کردن،خیال کردن،تصورکردن
دید: نگاه،نظر،بینش
تحلیل: حل کردن،گشودن،تفسیر،برداشت
تاویل: تعبیر و تفسیر باطن کلام،شرح و بیان
مقیاس: اندازه،آلت سنجش،آن چه با آناندازه چیزی را معین کنند
عار: عیب و ننگ
معیار: اندازه و پیمانه،مقیاس و آلت سنجش
داد: قانون ،عدل،انصاف،مقابل ظلم و ستم
وداد: دوستی،دوست داشتن،محبّت
