«آزادی انسان» و «آبادی جهان»!
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1437)
«آزادی انسان» و «آبادی جهان»!
در هر «زمان» و در هر «زمین»،
هر ایدِئولوژی آن گاه که «حکومت» و «حاکمیّت» را در دست بگیرد،
«خالفان را دستبوس می انگارد» و «مخالفان را جاسوس می پندارد» .
بنابراین نه «ظرفیّت» دارد و نه «ظرافت»،
که «سبزکیشان را دریابد» و «دگراندیشان را برتابد».
«انتقاد را سیاه نمایی» می نامد و «نقّاد را سودایی».
در حالی که اندیشه نه «سقف» را برمی تابد و نه «سقیف» را.
مرغِ اندیشه «مِهری گران» دارد و «سپهری بی کران» می طلبد.
«قفسِ هیچ حاکمیّت» و «محبسِ هیچ حکومت»،
نمی تواند این «پروینِ پیشتاز» و «شاهینِ تیزپرواز» را
از «اوج گیری» و «موج پذیری» بازدارد.
مرغِ اندیشه به جای «بال»،«استدلال» دارد
و به جای «پرواز»،«راز»!
دریغ اگر این «پرنده را به بند» کشیم و «فرازنده را به کمند»!
آزادی اندیشه را نه با «فرمانِ همایونی» می توان سرکوب کرد
و نه با «پیمانِ قانونی»؛
زیرا هدف از وضعِ قانون نیز «تامینِ آزادی انسان» است و «تضمینِ آبادی جهان»!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------------
خالف: گول،احمق
ظرافت: زیرکی، مهارت، خوش زبانی ، نکته سنجی ،خوش اندامی ، زیبایی
سودایی: تندخوی، تندمزاج، عصبی
سقیف: سقف،آسمان خانه
پروین:ثریا، صورتی فلکی که بالای شاخ صورت فلکی گاو قرار دارد
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
