عاشورا؛تبلور عزت و کرامت انسان / بخش چهارم / اسلام دین عزت و کرامت
عاشورا؛تبلور عزت و کرامت انسان
بخش چهارم
اسلام دین عزت و کرامت
#شفیعی_مطهر
اسلام دین عزت و افتخار بوده و وهن و ذلت را نمی پذیرد . خداوند انسان های مومن را افراد بزرگ و بزرگوار می داند و در خطاب به آن ها می گوید :
« ولا تهنوا و لاتحزنوا و انتم الاعلون ان کنتم مومنین »
و سست نشوید ، و حزن و اندوه بدل راه ندهید و شما بزرگید اگر مومن باشید .
« ولا تهنوا و تدعوا الی السلم و انتم الاعلون والله معکم »
و ( شما ای مومنان ) سست نشوید و زیر بار صلح ذلت بار نروید و شما بزرگید و خدا با شماست .
به موجب آیات فوق انسان مومن عزیز و بزرگوار بوده و زیر بار ارتباطی که موجب ذلت او گردد نمی رود .
« لن یجعل الله للکافرین علی المومنین سبیلا »
« هیچ گاه خداوند راهی برای پیروزی و تسلط کافران بر مسلمانان قرار نداده است » .
فقهای اسلامی از آیه فوق قانون « نفی سبیل » را استخراج کرده اند و به موجب آن هر نوع ارتباط نظامی ، سیاسی ، فرهنگی و ...را با بیگانگان که سبب تسلط کافران بر مومنان گردد ، ممنوع دانسته اند .
ارزش های انسانی، گوهرهای نابی را می مانند، که جوینده آن، در واقع به دنبال دُرّ و یاقوت است و اگر بتواند با تلاش های خود، به آن برسد، سرمایه ای اندوخته که کسی را چنین سرمایه گرانْسنگی به دست نیامده است.
امام هادی علیه السلام ، در سرزنش کسانی که این ارزش ها را سبک شمرده و کرامت را درک نمی کنند، فرمودند:
«هر که ارزش کرامت و بزرگواری را نداند، شایسته خواری و خفت است». و باید دانست که چنین انسانی، قابل اعتماد نیست و به فرموده امام هادی علیه السلام :
«هر که قدر کرامت خود را نداند، از شرّ او ایمن نباش».
امام خمینی در همین ارتباط فرمودند :
« اگر در روابط سیاسی بین دولت های اسلامی و دول اجانب ، خوف آن باشد که اجانب بر ممالک اسلامی ، تسلط پیدا کنند، اگرچه تسلط سیاسی و اقتصادی باشد، لازم است بر مسلمانان که با این نحو روابط مخالفت کنند و دول اسلامی را وادار کنند به قطع این گونه روابط » .
اگر انسان گرسنه باشد، بهتر از این است که نفس خویش را به ذلت خواهش کوچک کند و دست تکدی پیش دیگران دراز نماید .
حافظ ،شاعرعزتمدار آزاده می گوید:
گر چه گردآلود فقرم شرم باد از همتم
گر به آب چشمه خورشید دامن تر کنم
حضرت امام خمینی در تحریرالوسیله باب مجوزات تیمم ، یکی از موارد تیمم را این دانسته اند که شخصی با منت آب را برای وضو در اختیار دیگری قرار می دهد و چون منت گذاشتن با عزت و بزرگواری شخص مومن منافات دارد، نباید پذیرفت و به جای وضو باید تیمم کرد و در همین ارتباط فرمودند :
« اگر کسی مقداری آب بی منت می بخشد، باید قبول کند . »
بنابراین معلوم می شود اسلام دین بزرگ و با عزتی است و مسلمانان نیز باید عزیز و با عزت باشند و ارزش خویش را با تن دادن به خواهش های نفسانی و قرار گرفتن در سیطره کافران از دست ندهند .
ادامه دارد..
