آیینه عاشقانه
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(274)
آیینه عاشقانه
من « بزرگ ترین فرد » و « سترگ ترین مرد » را کسی دیدم
که در سینه اش « قلبی کودکانه » و « دلی خالصانه » می تپد.
انسان از « ریشه می روید » ، اما گاه « راه اندیشه را نمی پوید ».
« سینه کودکانه » ، « آیینه عاشقانه » است.
این« سینه » با « کینه » « بیگانه » است و با مهر، « یگانه »!
« مهر آموزگار » و « سپهر روزگار »
هر « درسی از باور » و هر « غرسی بارور » را
که بر « صحیفه دل » و این « صفحه فضایل » بنگارند،
تا واپسین دم حیات « قرین جان » است و « همنشین روان ».
کودکان « غنچه های نوشکفته زمین » اند و « گنجینه نهفته زمان » .
دلشان « دادخواه » است و چشمانشان پر از « نگاه »!
کودکان در مدرسه جامعه «دروغ و شرارت » را « می آموزند »
و تجربه « یوغ اسارت » را « می اندوزند »!
بیاییم پنجره ای به « دنیای کودکانه بگشاییم »
و قلب های « آشنای بی آشیانه را نیالاییم »!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------------
غرس : کاشتن درخت،نهال کاشتن،نشاندن درخت
صحیفه : نامه،ورق کتاب،کتاب کوچک،روزنامه
یوغ : چوبی که هنگام شخم زدن زمین روی گردن جفت گاو می گذارند و گاوآهن را به آن می بندند.
------------------------------------------
برای دیدن دیگر آثار این قلم به کانال تلگرامی «گاه گویه های مطهر»بپیوندید :
telegram.me/amotahar