دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد483

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد483

   

من افتادن دوچرخه سوار را از روی دوچرخه هنگامی دیدم که رکاب زدن را فراموش کند. زندگی نیز این گونه است. 

من خـــــشـم را یک تراژدی دیدم که، بـــا دیــــوانــگی آغــــاز مـی شـود و بـــا پــــشـیمـانـی پـایـان مـی پــذیــرد. 

من مغزها و شکم های خالی را با هم سنچیدم.اگر مغز خالی همچون شکم خالی سروصدا می کرد ، جهان اکنون تعریف دیگری داشت. 

من گاهی وقت ها "سکوت” را بهترین حرف و "نبودن ” را بهترین حضور دیدم. 

من مهم بودن را چندان انگیزه ای برای غرور ندیدم؛زیرا روزنامه روز شنبه، زباله روز یکشنبه است.  

ادامه دارد...

                          شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد482

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد482

   

من عکس‌های قشنگ را، دلیل بر زیبایی تو ندیدم،زیرا ساخت دست عکاس است. درونت را زیبا کن که مدیون هیچ عکاسی نباشی.(با الهام از سخن مرحوم خسرو شکیبایی)

من حـــکایـت زنـــدگی را چون دکــمـه های پـــیـراهـن دیدم. اولــی را کـه اشــتـبـاه بــبندی ، تــا آخـــرش اشـــتـبـاه مـــی بندی ! 

بــــدبـخـتـی ایــن است کـه ؛ زمــانی بـه اشـــتـبـاهـت پـــی می بـری کـه به آخر می رســی. 

من هیچ کس و هیچ چیز این دنیا را شایسته وابستگی ندیدم.حتی سایه ات در زمان تاریکی تو را تنها می گذارد.

 
من خودبینی را، نه دیدن خود ،که ندیدن دیگران دیدم. 

من دانستن را جرم کمی ندیدم، وقتی که بدانی و عمل نکنی…بدانی و بگذری…بدانی و نادیده بگیری…بدانی و بشکنی.

ادامه دارد...

                                شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد481

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد481

   

من تنها دو گروه را ناتوان از تغییر فکر دیدم: دیوانگان تیمارستان و مردگان گورستان. 

من نگرانی را،یک اتلاف وقت تمام عیار دیدم.
چون چیزی را تغییر نمی دهد.
تنها کارش این است که خوشحالیتان را می رباید
و شما را به شدت مشغول هیچ و پوچ می کند. 

 

من دشمنی را که صادقانه کینه ورزی کند،ترجیح می دهم به دوستی که
مخفیانه تحقیرم کند. 

 

من ترس از بهترین دوست منطقی دیدم ! زیرا جز او هیچ کس روح تو را آنقدر عریان ندیده است که جای دقیق زخم ها را بداند.

 

من هیچ تپه ای را ندیدم که سراشیبی نداشته باشد.( مثل اسکاتلندی) 

 

ادامه دارد... 

                            شفیعی مطهر

طرح ملوکانه و راه حل داهیانه ! قصه پنجاهم / قصه های شهر هرت

 طرح ملوکانه و راه حل داهیانه ! 

قصه پنجاهم / قصه های شهر هرت

روزی گزارشگران مخفی اعلی حضرت هردمبیل محرمانه به ایشان گزارش می دهند که در وسط یکی از خیابان ها  چاهی عمیق وجود دارد که هر روز تعدادی از  ملت به داخل ان می‌افتند و زخم و زیلی می‌شوند. 

اعلی حضرت همه مشاوران و وزیران را به دربار فرامی خواند تا در  یک جلسه مهم برای حل این مشکل یک راه حلی پیدا کنند. 

پس از تشکیل جلسه یکی از مشاوران برمی خیزد و پس از کسب اجازه از محضر ملوکانه به عرض می رساند : 

قربان ! یافتم! ما یک آمبولانس در کنار این چاه می گذاریم که ‌هرکسی در چاه  افتاد ، سریعا او را  به بیمارستان برسانند. 

حاضران همه هورا می‌کشند: آفرین! ایول! دمت گرم!!‌ 

یکی از وزیران برمی خیزد و می گوید: 

الحق که همه شما نفهمید!‌ آخر این هم شد راه حل؟! 

شاه می گویند : خوب ، تو چه می گویی؟ چه کار کنیم؟ 

وزیر می گوید:  تا آن آمبولانس طرف را برساند به بیمارستان، که آن بدبخت در چاه افتاده جان داده و می میرد. 

شاه می پرسد: پس چه کنیم؟

 وزیر پاسخ می دهد : ما باید یک بیمارستان کنار این چاه بسازیم، که همه به آن سریعا دسترسی داشته باشند! 

همه حاضران کف می زنند و سوت می کشند و خیلی حال می‌کنند که: 

ای ول ! بابا تا چه مخی داری!‌ 

اما اعلی حضرت مغرور که همیشه خود را چند سر و گردن از همه بالاتر می داند، از پذیرش راه حل های وزیران و مشاوران عار دارد ، به فکر راه  حلی تازه می افتد.شاه همه را امر به سکوت کرده و افاضه می فرمایند که :

 الحق هرچه به شما می گویند خر، حقتان است! آخر این شد راه حل؟! این همه خرج کنیم یک بیمارستان بسازیم کنار چاه که چه بشود؟ 

همه حاضران با چشمان و دهان های باز تعجب می‌کنند و می گویند: 

اعلی حضرتا ! امر امر مبارک است ! کلام الملوک ملوک الکلام ! هر چه شما بفرمایید حتما بهترین راه حل است .  

شاه سینه ای صاف می کند و با کلماتی مطنطن افاضه مر فرمایند : 

بابا ، این که واضح است، ما این چاه را پر می‌کنیم، می رویم نزدیک یک بیمارستان یک چاه می زنیم! 

به دنبال این راه حل ملوکانه سالن دربار ناگهان از فریاد هورا و کف زدن حضار منفجر می شود!!

...و این چنین یکی از غوامض تاریخی شهر هرت با درایت ملوکانه حل می شود و این طرح به عنوان یکی از کشفیات مهم تاریخ در همه رسانه ها ، مطبوعات،کتاب های درسی و تاریخی درج می شود و تا سال ها، سالروز آن را ملت جشن می گیرند.

بنا به نقل تواریخ همه ساله با برگزاری همایش ها ،سمینارها و چاپ ده ها اثر تحقیقی ابعاد پیچیده و مهم این طرح را بررسی می کنند!!

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد480

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد480

   

من هرگز مهربان تر از خدا ندیدم؛ زیرا چه بسیار مواردی را دیدم که خدا به جای مچ گیری ، دستم را گرفت.

زشتی هایم را پوشاند و زیبایی هایم را نمایاند.

چه بسیار نام نیک از من پراکند که من اهلش نبودم. 

«کم من ثناء جمیل لست اهلا له نشرته» (فرازی از دعای کمیل)  

 

من در این دیار غریب و روزگار عجیب حق اندیشی و حق گویی را چونان آتشی در کف و گوهری در صدف دیدم.

در این دور و دیار حق را نهفتن و حقیقت را نگفتن رمز ماندگاری و راز برخورداری است. 

 
من بزرگ ترین لذت در زندگی را انجام کاری دیدم که دیگران می گویند:نمی توانی انجام بدهی. 

من نسـبت سطح بال زنبور را به بدن او ، بسـیار کــم دیدم. با توجـه بـه قوانین آیرودینامیک، پـرواز ممکن به نظر نمی رسد؛ اما شگفتا که زنـبور ایــن را نمی داند و پـرواز می کند. 

من بى تفاوتى را،دشمن عشق و زندگى دیدم. 

ادامه دارد...

                                     شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد479

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد479

   

 

من مردی را دیدم که برای گشودن قفل های بسته کلیدهایی بایسته آورد؛اما ...   

من تبلور عشق را در سیمای کهنسالانی دیدم که گذشت زمان و گلگشت زمین نتوانست این گل را بپژمرد و این تمایل را بیفسرد. 

عشق نه زمان را می شناسد و نه از زمین می هراسد.

عشق اگر از ریشه بروید و ره اندیشه بپوید،می تواند جاودانه بپاید و جانانه را بشاید. 

 
من جهان را کتاب تکوین و قرآن را کتاب تدوین دیدم.به دیگر سخن جهان ،قرآنی تکوینی و قرآن،جهانی تدوینی است. 

من در عرصه آفرینش هیچ پدیده ای را ندیدم مگر این که در آن فروغی فروزنده و عبرتی آموزنده دیدم.
(با الهام از سخن امام موسی کاظم علیه السلام)   

من احیای عدالت را در فقدان آزادی ،بعید و کسب آزادی را در فقدان عدالت غیرممکن دیدم. 

ادامه دارد...

                          شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد478

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد478

   

 

من ابلهانی فرصت سوز و ثروت اندوز را دیدم که سرمایه های ملی و اجتماعی را به باد خودخواهی دادند و به چاه خودکامگی افتادند. 

 

من در این شهر سیاهی سیمان را بر سبزی درختان چیره دیدم.آن،چون قارچ می روید و این راه پژمردگی می پوید.


من در این شهر مدیرانی را دیدم که همه شهر ر ا با نگاهی امنیتی و بینشی سیاستی می نگریستند.   

من شیرها را اسیر در قفس و شغال ها را رها از دست عسس دیدم.گاهی شیرمردان باید تاوان شیرمردی خود را با اسارت بپردازند.     

در کنج قفس پشت خمی دارد شیر 

گردن به کمند ستمی دارد شیر 

در چشم ترش سایه ای از جنگل دور 

ای وای خدایا چه غمی دارد شیر 

(ه . الف . سایه) 

من در عرصه نبرد اندیشه ها قلم را کاراترین و ماناترین عامل پیروزی دیدم. گلوله پیام آور مرگ و ممات است و قلم مبشر حیات.آن،ریشه ها را می سوزاند و این اندیشه ها را طراوت می بخشد. 

 

ادامه دارد...

                            شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد477

 

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد477

   

من زندگی را کتابی دیدم که صفحه نخست آن تولد و واپسین صفحه آن مرگ است. صفحات میانی آن را باید ما بنویسیم.امید روزی که آموزگار آفرینش املای نوشتار ما را می سنجد  ،از اشتباهات ما کمتر برنجد.

 

من مردمی را دیدم با جیب های خالی،اما تحت ریاست مردی با مغز خالی....

و چه تناسبی منطقی دیدم بین مغز های خالی با جیب های خالی؟! 

(با الهام از اندیشه محمود فخاری)
من در این کویر سترون و چراگاه اهریمن چه بسیار نهال های کهنسال اندیشه را دیدم که خردستیزان با خیال باطل خود از ریشه برکندند،اما غافل از آن که برگ ها،شاخه ها و ساقه های نهال اندیشه را می توان برید و برکند،اما ریشه اندیشه هماره در حال رویش است و به دنبال پویش. 

من در این شهر پزشکانی را دیدم که نه نبض و تپش سینه که وضع کنش گنجینه بیمار را می سنجیدند.آن که پولش بیش تر،بهبودش پیش تر! 

من چه بسیار زیرکسارانی را دیدم که تهدیدها را به فرصت ،و رذیلت ها را به فضیلت تبدیل کردند. 

ادامه دارد...

                               شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد476

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد476

   

 

  من مردم تاریخ ساز این شهر را چون راکبان چرخ فلک دیدم که یک نفر همه آنان را سوار می کند و پس مدتی گرداندن دوباره در همان نقطه پیاده می کند....

و راکبان خوشحال اند که به مقصد رسیده اند.

   

من پرندگانی را دیدم که با اعتماد وافر و اطمینان خاطر روی شاخه ای نشسته بودند.

آنان از شکستن شاخه نمی هراسیدند؛ زیرا اعتماد آن ها به بال شان بود ،نه به نهال شان. 

 

من خزان برگریز و پاییز دل انگیز را دیدم .

آن چه که از چشم شاخساران بر خاک می ریخت، نه برگ های زرین،که خون دل زمین بود. 

من کودکی خیابانی را دیدم که با ترازوی گرسنگی وزن سیری مردمان مرفه را می سنجید و بر سیمای عدالت اجتماعی رنگ تیره می پاشید.  

من «از کوره در نرفتن» را به هنگام خشم بهترین راه «پختگی» دیدم. 

ادامه دارد...

                                  شفیعی مطهر

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد475

دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد475

   

 

من انگیزه هر حرکت را در این دیدم که تشنه با آب، سیراب می شود و دشنه با خوناب. آن با آب ،حیات می گیرد و این با خوناب،حیات را می گیرد!

من زندگی را سرسره ای دیدم که تا تاب و توان داریم، از آن بالا می رویم و چون رمق رفت و عمر از رونق افتاد،از سراشیبی عمر سرازیر می شویم و به سوی تقدیر می رویم.خوشا آنان که جسم را به خاک می سپارند و روح و روان را به افلاک!

من دریاچه ارومیه را مسئله ای در حال زوال و درسی پرقیل و قال دیدم که از کتاب جغرافیا به کتاب تاریخ منتقل شد! (با الهام از تعبیر مهدی چوبینه)

من در متن زشتی های عیان،زیبایی های نهان را دیدم.آن گاه که جنگ، سیمای کریه خود را می نمایاند،صلح و آشتی نیز می تواند وجه وجیه خود را نشان دهد.

من چون تبغ های بی برش و ابرهای بی بارش را دیدم ،شخصیت عالمان مایوس و آگاهان چاپلوس در نظرم جلوه گر شد که سر در «آخور» پیوسته و چشم بر «آخر» بسته اند .

آنان که حقیقت را نمی فهمند،ابله اند و آنان که می فهمند و دل به آخور بسته اند،تبه کارند.

اینان گوش را به «ناله»ها بسته اند و دل را به «نواله»ها!

ادامه دارد...

                             شفیعی مطهر