#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب (61)
آن که را خیمه به صحرای قناعت زده اند...
من کسی را دیدم که همواره «شاد» بود و از هر غم ،« آزاد» .
او نه از سختی ها به« ستوه» می آمد
و نه غباری از« اندوه» بر چهره اش می نشست ؛
زیرا او هیچ چیز برای از دست دادن نداشت!!
آن که را خیمه به صحرای قناعت زده اند
گر جهان زلزله گیرد غم ویرانی نیست(سعدی)
(#شفیعی_مطهر)
در چه کشورهایی انقلاب می شود؟
#شفیعی_مطهر
پاسخ به این پرسش بر اساس سخن حکیمانه معصوم(ع) خیلی دشوار نیست:
« العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس»؛
کسی که آگاه به مسائل روزگار خود باشد( تحلیل درستی از رویدادهای زمان خود داشته باشد)، هرگز به بن بست نمی رسد و از رویدادها غافلگیر نمی شود.
در چه کشورهایی انقلاب می شود؟
پاسخ : من بر این باورم که در کشورها و جوامعی انقلاب می شود که :
۱ - مردم احساس کرامت انسانی کنند و به حقوق شهروندی خود آگاهی داشته باشند.
۲ - کرامت انسانی و حقوق شهروندی مردم توسط حاکمان نقض شود و زمامداران حقوق مردم را پاس ندارند.
3 - مردم نتوانند با روش های قانونی و مسالمت آمیز و از کانال های رسمی به حقوق مسلم خود دست یابند.
با در نظر گرفتن اصول فوق حد اقل در دو سده گذشته همه تحولات اجتماعی ملت ها و کشورها قابل تحلیل است.
با آغاز طلیعه عصر مدرنیسم و نواندیشی سیاسی - اجتماعی در اروپا و سایر نقاط گیتی ، برخی از زمامداران تیزهوش و بادرایت کشورها ، اقتضای زمانه را درک کردند و به زودی با تجدید نظر در مناسبات اجتماعی و اقتصادی جامعه خود، روی دادن انقلاب را منتفی کردند.
به دیگر سخن آنان بدون روی دادن انقلابی خونین و پرهزینه کوشیدند تا با درک اصول فوق ، به مطالبات مشروع و فطری ملت های خود پاسخ مثبت دهند . این کشورها حتی سیستم حکومتی و رژیم سیاسی خود را حفظ کردند؛ اما محتوای مناسبات اجتماعی را به گونه ای طراحی کردند که مردم به مطالبات خود برسند و بهانه ای برای انقلاب نداشته باشند.
مثلا کشورهایی چون انگلستان، هلند، نروژ ، سوئد، دانمارک، بلژیک ، اسپانیا، ژاپن ، مالزی و...حتی شکل ظاهری رژیم سلطنتی خود و حتی رژیمی امپراتوری(چون ژاپن) را حفظ کردند؛ اما مردم احساس کردند که در چارچوب همین رژیم مشروطه نیز می توانند به کرامت انسانی و حقوق شهروندی دست یابند .
در مقابل برخی از کشورهای در حال توسعه به جای تغییر در محتوای حکومت، به تغییر در شکل و ظواهر بسنده کردند. امروزه چه بسیار کشورهایی داریم که ظاهرا جمهوری هستند، ولی زمامداران خودکامه آنان گوی سبقت را از سلاطین مستبد نیز ربوده اند، چون مصر، سوریه، یمن، لیبی ، عراق ، کشورهای آسیای میانه و....
جمله ای حکیمانه از هارولد ویلسون نخست وزیر اسبق انگلستان نقل می کنند:
« کسی که از تغییر طفره می رود، معمار نابودی خویش است.»
ذیلا فهرست تعدادی از زمامداران جهان را تقدیم می کنم که سال های مدید است آنان بر سرزمین خود حکومت می کنند. کشورهای تحت حکومت آنان دو دسته اند:
۱ - کشورهایی که سال هاست رهبران بادرایت آنان با پذیرش اصل تغییر، به مطالبات مشروع و قانونی مردم پاسخ مثبت داده اند، یعنی در آن کشورها قدرت واقعی در دست مسئولان برگزیده مردم است و مردم می توانند از راه صندوق های رای ، اراده خود را اعمال کنند و سلاطین فقط نقشی تشریفاتی و سنتی دارند. مانند کشورهای سلطنتی اروپا و ژاپن و مالزی. در این کشورها هیچ گاه نه انقلاب می شود و نه شورش های مردمی؛ زیرا راه اعمال اراده مردم از طریق صندوق های رای باز است.
این ها دارای سلطنت های ابدمدت هستند ، اما نه قدر قدرت و قوی شوکت!!
۲ - کشورهای عقب مانده که مردم و مسئولان آنان هنوز از درک اصول فوق محروم اند؛ یعنی مردم در واقع برای خود به عنوان شهروندان باکرامت ،اصولا حقوقی قائل نیستند، تا پاسداری آن حقوق جزو مطالبات آنان از حاکمان باشد. مانند : برونئی ، و...
مقال را با جمله ای حکیمانه و تاریخی از آیت الله علامه نایینی صاحب کتاب« تنبیه الامه و تنزیه المله » حسن ختام می بخشم:
« ضربه ای که برخی علما برای توجیه و تحکیم استبداد دینی به دین زده اند، از ضربه یزید و ابن زیاد بدتر بوده است!!»
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب (60)
«سازندگان سرنوشت» و «مسافران بهشت»
من مردمی را دیدم که هر « فرد » از آنان یک « فریاد » بود
و هر « شخص » یک « شاخص ».
هر یک «شمعی » بودند برای هر « جمعی ».
از «گفتار»شان « گُل » می ریخت و از «رفتار»شان،« تحول»!
من این «سازندگان سرنوشت» را همان «مسافران بهشت» دیدم که
بر آن اند تا با همین«خشت و خاک»،«بهشت افلاک» را بسازند!
(سروده ای از اقبال لاهوری)
زندگی در صدف خویش گهر ساختن است
در دل شعله فرو رفتن و نگداختن است
عشق ازین گنبد در بسته برون تاختن است
شیشهٔ ماه ز طاق فلک انداختن است
سلطنت نقد دل و دین ز کف انداختن است
به یکی داد جهان بردن و جان باختن است
حکمت و فلسفه را همت مردی باید
تیغ اندیشه به روی دو جهان آختن است
مذهب زنده دلان خواب پریشانی نیست
«از همین خاک جهان دگری ساختن است»
(#شفیعی_مطهر)
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب (59)
چوپان «دروغگو »بر فراز اریکه «آرزو»!!
من چوپان دروغگو را دیدم که دیگر فریاد نمی زد:
« گرگ آمد....گرگ آمد....» ،
زیرا او دیگر کدخدا شده بود!!
(#شفیعی_مطهر)
مدیریت شایعه(13)واپسین بخش
ارائه راهکارهای عملی مسئولان برای مدیریت شایعه
#سیدعلیرضاشفیعی_مطهر
با
مطالعه صحیح شایعه می‌توان راهکارهای عملی خوبی را برای مدیریت و کنترل
آن پیدا کرد . بنابراین به تناسب سمت و سو و هدف شایعه، مسؤولان :
1- ابتدا باید در حد توان، به دنبال شناسایی و سپس جمع‌‌آوری و کنترل ابزار و سامانه‌های پخش شایعه باشند.
2- باید دید، آیا واقعاً شایعه‌ای وجود دارد یا خیر؟ ممکن است خبر گستردگی شایعه، خودش یک شایعه باشد .
3-
به هر نحو، مستقیم یا غیر مستقیم، بین خود و مخاطبان شایعه یک پل ارتباطی
ایجاد کنند، با حوصله کامل به حرف‌های گوناگون جامعه (سازمان، اداره یا
کشور)، گوش فرا دهند، اطلاعات، نیازها و سوء تفاهم‌ها را به دست آورند،
پیام‌های نهفته در آن ها را درک کنند، و در نهایت متناسب با خواسته و هدف
شایعه، اقدام مناسب و موثر را انجام دهند.
4-
قسمتی از شایعه را که احیاناً درست است، مشخص کرده و از طریق رسانه‌های
مورد اعتماد جامعه تایید کنند. این کار به جلب اطمینان جامعه (سازمان یا
کشور)، کمک خواهد کرد .
5- قسمت‌های غلط شایعه را به استناد منابع معتبر و از طریق رسانه‌های مورد اعتماد جامعه تکذیب کنند .
6- خبر صحیح و حقیقی را خیلی روشن، قاطع و طوری که به یاد افراد بماند، از طریق رسانه‌های مورد اعتماد جامعه اعلام کنند.
7-
دانش و قدرت مدیریتی و ارتباطاتی تمامی سطوح مدیریتی و کارشناسی خود را،
با هدایت در آموزش‌های گوناگون، تقویت نمایند، تا با فرایند شایعه به صورت
علمی و سامانه‌ای برخورد نمایند.
8-
اخبار و اطلاعاتی که جامعه عطش دریافت آن را دارد، شناسایی و در اختیار
عموم قرار دهند. چرا که پنهان‌کاری، آثار مخربی دارد که شاید مسئولان، فکر
آن را هم نکنند.
9-
نظارت داشته باشند تا در استخدام و انتصاب کارکنان و مدیران در سطوح مختلف
سازمان و کشور، روابط کنار گذاشته شود و ضوابط را جاری کنند. هر چقدر به
شایسته سالاری توجه شود، شیوع شایعه‌ها کمتر خواهد شد و اگر مسئولان در
کار مدیریت و رهبری عادل نباشند، نمی‌توانند از بروز و شیوع شایعه جلوگیری
کنند.
10-
همه مسئولیت برخورد با شایعه هم به مسئولان و سازمان‌های اطلاعاتی و
امنیتی باز نمی‌گردد و شنونده شایعه هم وظایفی دارد. او باید از گوینده
شایعه شهود یا سند طلب کند، وگرنه وى را باید به عنوان دروغگویی شایعه
پرداز قلمداد کند.
(خالدی، سمانه، مقاله شایعه، روزنامه 19 دی قم، شماره 325، 3 شهریور، 1383، ص7. )
روشنگری در بخش اطلاع رسانی و شفافیت در امر آگاهی بخشی و صداقت در بیان اخبار و رویدادهای سیاسی،فرهنگی،اجتماعی،اقتصادی و... مهم ترین و کاری ترین ضربه را بر پیکر مخوف و وحشتناک شایعه و شایعه افکنان می زند.
بیاییم با تابش نور صداقت و افشاندن بذز حقیقت ، گامی بلند و اقدامی شکوهمند در راه نفی ناراستی و شایعه سازی برداریم و به جای نفرت و نفرین به تاریکی ، شمعی فروزان و چراغی درخشان برافروزیم.
در کسب رضای حق موفق باشید
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب (58)
ننگ عافیت طلبی!
من پسته هایی را دیدم .
آن ها که لب« فروبسته بودند»، در کنج عافیت« نشسته بودند»؛
اما آن ها که لب« می گشودند» ، پسته خوران به زودی آن ها را« می ربودند».
بنابراین عافیت طلبان، نجات را در« سکوت» و اطاعت از« طاغوت» می دیدند!!
در شهر« سرب و سراب» و در این مدار «مرگ و مرداب»،
«لب گشودن» و «بولهب را نستودن» برابر است با «جان را باختن » و « دل را گداختن»!
اما خردمندان بر این باورند که برای رسیدن به هدف «عالی» باید روشی «متعالی» برگزید
و در راه نیل به آن«هدف» باید جان بر «کف» نهاد!
(#شفیعی_مطهر)
مدیریت شایعه(12)
راه‌حل هایی برای مقابله با شایعه
#شفیعی_مطهر
راه‌حل هایی که برای مقابله با شایعه از جانب اندیشمندان ارتباطات پیشنهاد شده عبارتند از:
1- در سطح ملی، آگاه نگاه داشتن مردم نسبت به رویدادهای اجتماعی، اطلا‌ع‌رسانی سریع و صحیح که این امر زمینه اعتماد متقابل بین دولت و ملت را فراهم ساخته و منبع موثق اخبار اجتماعی از سوی دولت زمینه بسیاری از سوء تفاهمات و اخبار نادرست را از بین می‌برد.
2- سفارش در زدودن نگرانی‌ها و اضطراب‌های عمومی، گام مؤثری در پیشگیری از شایعات است .گفته می‌شود که شایعات هنگام بهبود نسبی اوضاع، کمتر زمینه بروز و ظهور پیدا می‌کند.
3- تعمیق بینش مردم و افزایش بصیرت افراد با اجرای برنامه‌سازی و آموزش همگانی راهبردی برای شناسایی ماهیت شایعه و تقویت توانایی افراد در سنجش صحت و سقم قیام‌ها می‌باشد. پرورش تفکر منطقی در آحاد جامعه و تعالی اخلاق دینی، راهکاری مناسب برای پیشگیری از شایعه سازی است.
برخی دیگر معتقدند شایعه تنها یک امر مذموم نیست، بلکه در برخی مواقع کارکردی مثبت دارد و از واقعیاتی دم می‌زند که صراحتاً گفته نمی‌شود. رسانه‌های گروهی در بسیاری مواقع به دلیل مصلحت نسبی از بیان برخی واقعیات خودداری می‌کنند که در این مواقع شایعه کارکرد پیدا می‌کند. اما در این مواقع نیز جستجو برای دریافت منبع و فرستنده پیام ضروری به نظر می‌رسد.
(آل‌پورت؛ همان، ص211 و خالدی، سمانه؛ همان)
در واپسین بخش این مقالات راهکارهایی عملی برای مقابله با شایعات عرضه می شود.
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب (57)
آرمان های «پنداری» و هدف های« انگاری»!
من نسلی «سوخته»،اما تجربه« نیندوخته» را دیدم
که در سایه سار آرمان های« پنداری» و هدف های «انگاری» خود «غنودند» ؛
و راهزنان گردنه هزاره سوم ، کوله پشتی های اندیشه هایشان را« ربودند» !!
(#شفیعی_مطهر)
غدیر ،
تبلور حاکمیت « ملت » در قامت« امامت»
#سیدعلیرضاشفیعی_مطهر
غدیر ، نه یک روز عام و برکه آرام ، که یک تاریخ تمام است .
غدیر یک پیچ سرنوشت ساز تاریخ است .
در این روز ، سرنوشت روشن بشریت با زلال آب های «غدیر» گره خورد .
هر قطره آن بلور مذاب یک سینه سخن در دل و یک آبشار زلال عرفان بر زبان دارد.
در غدیر زنجیر رقیت بشر از هم گسست و یوغ اسارت انسان درهم شکست .
غدیر با تثبیت حاکمیت « الله »، پدیده حاکمیت انسان بر انسان را برانداخت و نیرنگ خودکامگان را نقش بر آب ساخت .
منشور غدیر ، اصل « ولاتکن عبد غیرک قد جعلک الله حرا » را بر تارک تاریخ نگاشت و با همین اصل ، کرامت انسان را پاس داشت .
آرمان غدیر بر این بود که واژه های خودکامگی ، سلطه گری ، سلطه پذیری ، خشونت ورزی ، اباحی گری ، تملق ، چاپلوسی ، ستمگری ، ستم پذیری ، و.... را از قاموس بشریت بزداید و راه و رسم حق گرایی ، انسان دوستی ، مردم سالاری ، عدالت خواهی ، ستم ستیزی ، آزادی خواهی ، حقوق مداری ، مشارکت پذیری ، مشارکت جویی ، شایسته سالاری ، اماتتداری ، صراحت و صداقت سخن ، رفق و مدارا ، ساده زیستی و همه ارزش های عالی اسلامی و انسانی را نهادینه سازد .
مکتب غدیر ، سعه صدر ، تحمل عقیده مخالف و ظرفیت بالا را از ابزار مدیریت و رهبری می داند:
آله الریاسه سعه الصدر .
در این مکتب ، مسند حکومت و زمامداری ، نه یک طعمه و شکار ، که یک امانت الهی است و حاکم در برابر خدا و خلق باید پاسخگو باشد :
« اِنَ عَمَلَک لیس لک بِطُعمه و لکنه فی عُنقک امانه » .
مرام غدیر : « با دوستان مروت ، با دشمنان مدارا » است .
مولای برگزیده غدیر حتی اجازه بدرفتاری با دشمنان خونی خود را نمی دهد . او تاکید می ورزد که :
« پس از من خوارج را نکشید ، زیرا آن که به طلب حق درآید و راه خطا پیماید ، همانند آن نیست که باطل را طلبد و بیابد و بدان دست گشاید .»
بنیانگذار مکتب غدیر ، انتقاد و پرسشگری و عدالت خواهی را از حقوق مردم و پاسخگویی ، خدمتگزاری و احساس مسئولیت را از وظایف و تکالیف حاکمان می داند .
« با من ، آن گونه که با خودکامگان سخن می گویند ، سخن مگویید و چونان که با تندخویان رفتار می کنند ، از من کناره نگیرید . با ظاهرسازی و ریا با من آمیزش نکنید و شنیدن سخن حق را بر من سنگین مپندارید . نمی خواهم مرا بزرگ انگارید ، چه آن کسی که شنیدن سخن حق بر او گران باشد و اجرای عدالت بر او دشوار بود ، کار به حق و عدالت کردن بر او دشوارتر است . پس، از گفتن حق یا رای زدن در عدالت کوتاهی نکنید . »
و در جای دیگر ، پای فراتر نهاده ، چاپلوسان را رانده ، حق گرایان گزنده را ترجیح می دهد :
« آن کسی را بر دیگران برگزین که سخن تلخ حق را به تو بیشتر بگوید و در آنچه می کنی یا می گویی و خدا آن را از دوستانش ناپسند می دارد ، کمتر تو را یاری کند .»
سلطان سریر« غدیر»و ابرمرد عرصه «تدبیر» در دفاع از حقوق انسانی یک شهروند تا بدان جا پیش می تازد که ، قاضی خود را به سبب این که صدایش بلندتر از ارباب رجوع بوده است ، عزل می کند . امام علی(ع) به ابوالاسود دولی می فرماید :
« انی رایت کلامک یعلوا کلام خصمک ».
در بینش غدیر ، انسانیت انسان ارزش دارد ، نه مواضع سیاسی ، عقیدتی و فکری او . خالق این بینش به مالک اشتر می فرماید :
« مردم دو گروه اند : یا مسلمان اند ، که برادر تو هستند ، یا غیر مسلمان ، که در آفرینش با شما یکسان اند . »
و در دفاع از حقوق دگراندیشان تا بدان پایه اصرار می ورزد که هشدار می دهد :
« هرکس اقلیتی(غیر مسلمانی) را بیازارد ، قطعا مرا آزرده است ! »
آغازگر نظام غدیر ؛ حاکم را نه تنها مطاع خلق ، که مطیع خالق و خلق نیز می داند :
« هرگز مگو : من فرمانروایم . باید حکم رانده و بی چون و چرا پیروی شوم . چه ، آن کسی که چنین مشی و مشربی و چنین سیستم و نظامی دارد ، روان را ناهنجار ، دین را ناروا و جامعه را ناپایدار می سازد . »
او راز هلاکت و نابودی جامعه را در فقر و فلاکت مردم می داند و رمز فقر آنان را ، قدرت گرایی و ثروت اندوزی اقلیت می شمارد .
....و برای تحقق این گونه آرمان ها بود که با تایید الله و به دست رسول الله (ص) و با گزینش مردم - خلق الله - ، امیر المومنین علی (ع) ولایت امت اسلام را عهده دار شدند .
در تاریخ اسلام می خوانیم که امام علی (ع) با و جود آن که از طرف خداوند به امامت رسیده بودند ، ولی به دلیل این که بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) مردم با او به عنوان «خلیفه » بیعت نکرده بودند، بیست و پنج سال خار در چشم و استخوان در گلو ، سکوت کرد و به خاطر احترام به تصمیم مردم در تعیین سرنوشتشان تمام این سال ها نه تنها کار شکنی نکرد، بلکه همواره در کنار مردم حتی به خلیفه منتخب مردم نیز به عنوان مشاور کمک می کرد. هم او بود که به خاطر مردم و بیعت شان بعد از ۲۵ سال بر مسند خلافت نشست ، با وجود این که ۲۵ سال بود که از طرف خداوند به امامت رسیده بود .
برخی از علمای دین بر این نظرند که معرفی امام به عنوان شخص شایسته و نامزدحکومت جنبه« تعیینی» دارد،نه«تحمیلی» .معصومان حق حکومت دارتد و مردم حق حاکمیت . حکومت امری دنیایی و از آن مردم است و این حق قابل فسخ و انتقال به دیگری است. استاد مطهری می گوید:
«اگر امام به حق را مردم ، از روی جهالت و عدم تشخیص نمی خواهند، او به زور نباید و نمی تواند خود را به مردم و به امر خدا تحمیل کند.لزوم بیعت هم همین است»
(حماسه حسینی: مطهری،107)
در کلامی از حضرت علی (ع) می خوانیم که :
«رسول خدا مرا متعهد به پیمانی کرده و فرموده بود: پسر ابی طالب ! ولایت امتم حق توست. اگر به درستی و عافیت تو را ولی خود کردند و با رضایت در باره تو به وحدت نظر رسیدند، امر ایشان را به عهده بگیر و بپذیر ؛ اما اگر در باره تو به اختلاف افتادند، آن ها را به خواست خود واگذار، زیرا خدا راه گشایش را به روی تو باز خواهد کرد» .
ایشان پس از قبول بیعت مردم بر منبر رفته و خطاب به آن ها فرمود:
«ای مردم ! این امر ، امر شماست. هیچ کس جز آن که شما او را امیر خود گردانید، حق امارت بر شما را ندارد.»
آغاز ولایت فرخنده و حکومت خجسته مولا علی علیه السلام بر جهان بشریت ، بر همه نیک اندیشان و سبزکیشان جهان مبارک باد .امید که در پرتو رهبری ها و رهنمود های این پیشوای پرواپیشگان و امیر پرهیزگاران بتوانیم آرمان های بلند تشیع را تحقق بخشیم.
مدیریت شایعه(11)
منظور از مدیریت شایعه، پیشگیری از بروز شایعه است تا جایی که امکان دارد و کاهش اثرات مخرب آن در مجموعه‌ای که رخ می‌دهد .
برخی راهبردهای سازنده جهت مدیریت شایعه عبارتند از:
۱ - مطلع کردن کارکنان از مشکلات تأثیرگذار بر آن ها و شغلشان،
۲ - شناسایی منبع شایعه از طریق صحبت با کارکنان،
۳ - شناسایی و تجزیه و تحلیل علل شایعه و ارائه اطلاعات صحیح به کارکنان (چرا که سکوت کردن در مقابل شایعه به معنای تأیید ان است)،
۴ - بیان حقایق قبل از انتشار اطلاعات غلط و قوت گرفتن شایعه،
۵ - تکذیب شایعه با کمک کارکنانی که وجه‌هایی از صداقت در سازمان دارند،
۶ - اعتماد بخشیدن به منایع اطلاعاتی موجود در سازمان به منظور جلب اعتماد کارکنان و امثالهم
همه می دانیم که شایعه، پدیده ای است زشت که بر بهداشت روانی جامعه تأثیر منفی دارد. حال، سؤال این است که آیا راه کاری برای مقابله با این پدیده وجود دارد؟
پیش از پاسخ، ذکر این نکته لازم است که تکذیب یک شایعه، در جلوگیری از رواج شایعه، کافی نیست. به هر حال، پذیرش شایعه از طرف جامعه، منطق روشنی ندارد و غالب افراد ناآگاهی که آن را می شنوند، ممکن است آن را بپذیرند و در رواج آن نیز سهیم باشند.
بهترین راه مقابله با شایعه، توسعه روابط و فراهم آوردن این امکان است که مردم از مسائل جدّی جاری در جامعه، آگاه باشند. وقتی مردم نسبت به واقعیّت امری اطمینان حاصل کردند و دریافتند که چیزی از آن ها پوشیده نیست، فرایند شایعه پراکنی، خود به خود، متوقف می شود یا از بُرد یا دامنه آن به حدّ چشمگیری کاسته می شود. پاسخ گویی دولتمردان به مردم و مَحرم دانستن آن ها، بسیار مؤثّرتر از تکذیب یک شایعه پس از انتشار آن است.
درباره راهکارهای مقابله با شایعه باز هم سخن خواهیم گفت.
ادامه دارد...
